حدیث از اصول کافی جلد 4 صفحه 178

   1 عبدالرحمن بن حماد در ح دیثی مرفوع برخی از اصحابش نقل کند که امیرالمومنین  ع در کوفه بر منبر  بر آمد خدا را سپاس  گفت ستایش کرد سپس فرمود ای مردم همانا گناهان سه کو نه اند این را فرمود  و خاموش نشست  واز سخن گفتن خودداری کرد حبه عرنی که یکی از اصحاب آنحضرت بود بوی عرصکرد ای امیر مومنان فرمودی گناهان سه گونه اند دم ف و بستی فرمود  من انهارایاد نکردم جز اینکه میخواستم  شرح دهم ولی تنگی نفسی بر من عارض شد که میان  من و سخن محافل شد آری گناهان  سه گونه اند گناهی که آمرزیده است و گناهی که آمرزیده نشود و گناهی که بر  صاحبش هم امیدوار و هم بیمناکیم عرصکرد ای امیر مومنان آنها را برای ما بیان فرما فرمود  آری اما گناه آمرزیده  گناه ان بنده ای است که خداوند اورا در دنیا بر گناهش  عقوبت کند  پس خدا بردبارتر و ک ریمتر از آن است  که بنده خودرا دو بار عقوبت کند و اما گناهی که امرزیده نشود ستمکاریهایی است که بندگان برخی ببرخی کنند زیرا  چون خداوند تبارک و تعالی   بوسیله پیغمبران و احکام بر خلق اش عیان شد