اصول کافی جلد 1 ص 297 دقیق 15

 منصور بن حازم گوید بامام صادق ع عرض کردم همانا خدا بزرگوارتر و گرامی تر است از اینکه بوسیله مخلوقش شناخته شود بلکه مخلوق بوسیله خدا شناخته شوند و بوسیله خدا شناخته شوند بوسیله خدا بشناسند فرمود درست گفتی ع رصکردم هر که بداند پروردگاری دارد سزاوار است که بداند برای او خرسندی و خشمی است و خرسندی و خشم او جز بوسیله وح ی یا پیغمبر فهمیده نشود و کسیکه وح ی بر خودش نازل نشود باید در طلب پیغمبران باشد و چونایشانرا ملاقات کرد بداند که ایشانند حجت خدا و اطاعتشان لازمست من بمردم اهل سنت گفتم مگر نمیدونی دکه رسول خدا ص حجت خدا بود بر خلقش گفتند چرا گفتم چون او در گذشت حجت خدا کیست  گفتند قرآن من در قرآن نظر کردم و دیدم سنی و قدری و حتما نزدیکی که بان ایمان ندارند بان استشهاد میکنند تا بر مردان طرف مقابل خود غلبه کنند پس فهمیدم که قرآن بدون قیم و سرپرستیکه معنی واقعی آنرا بیان کند حجت نباشد آن قیم هر چه نسبت بقر ان بکوبد حق است