اصول کافی جلد 4 ص366 حدیث 1
ابان بن تغلب گوبد حضرت صادق ع فرمود مبگویی ای دعا را که ترجمه اش چنبن است با خدایا من از تو خواهم با ابنکه بندگان از چون تویی خاهش نکنند خواهم بحق محمدپیغمبرت ورسولت وبحق ابراهیم خلیل خود وبر گزیده ات و بحق موسی هم سخنت و هم رازت و بحق عیسی کلمه ات وروحت وار تو حواهم بحق صحف ابراهیمو تورات موسی وزبور داود و انجیل عیسی و قران مجمد ص و بهروحییکه فرستادی و بحق هران حکمیکه انرا کذرا فرمودی وهر ان حقیکه بدان حکم فرمودی وهر بی نیازی که توانگرش کردی و هرگمراهی که راهنماییش کردی وهر خواهنده ای که بدو عطا فرمودی واز اتو خواهم بدان نامت که بر شب نهادی پس تاریک شد وبدان نامت که بر روز نهادی پس روشن گشت وبدان نامت که بر زمین نهادی پس ارامش گرفت و با ان اسمانها را ستون زدی و استوار سدند و بدان نامت که بر کوهها نهادی ومسقر سدند وبدان نامت که روز بهارا بدان پر اکنده کردی واز تو خواهم بدان نامت که مردگانرا بدان زنده سازی واز تو خواهم بدانچه مرکز انعقاد عزت عرشت شد و اخرین رحمتی که از کنایت قران یا لوح محفوظ اشکار گردد از تو خواهم که بر محمد و الش رحمت فرستی وحفظ قران و انواع دانش را بمن روزی کن و اینکه انها را در دل و گوش و چشم پا بر جا کنی و با گوشت وخون و استخوان و مغز من انهارا بیامرزی وشب وروز مرا از رحمت و قدرت خودت بدانهابکار اندازی زیرا که نه جنبشی و نه توانایی بجز تو نیست ای زنده و پابنده گوید ودر حدیث دیگر اصافه دارد که ترجمه ان اصافه نیز اینست واز تو خواهم بدان نامت که بند گانی که دعایشان را باجابت رساندی. و بدان ترا خواندندو پیمبرانت بدان ترا خواندندکه انخارا امیرزیدیو بدانهاترحم کردی واز تو خواهم بهر نامی که در کتاب هایت فرو فرستادی وبدان نامت که عرش تو بدان پا برجاشدو بنامت واحد احد فرد وتر متعال انکه همه ارکان را عرش یا اسمانهاوزمینها و جز انراپر کرده وپاک پاکیزه و مبارک مقدس حی قیوم روشنی اسمانها وزمین رحمن و رحیم کبیر متعال و از خواهم بحق کتابت که بحق وراستی فرود امده و کلمات تامه ات ونور تام تو و بعظمتت وارکانت و کویددر حدیث دبگری است که رسولخداص فرمود هر کس بخواهدکه خداوند عزوجل قران و دانش را در دل او نهد این ودعا را که گذشت با عسل سفید در ظرف پاکی بنویسد سپس انرابا اب بارانیکه بزمین ترسیده باشد بشویدوسه روز نا شتا بخورد که اشای الله قران را حفظ کند
