اصول کافی جلد 4 ص 84 شرح حدث قبل

شرح مجلسی ره گوبد گویامقصوداز اهل ریب انهایی هستندکه در دین انها بر گمان و اوحامفاسده بنانهادهشده مانند علمای اهل خلاف  سپس کلام مصباح اللغه را در معنای بدعت ذکرکرده وپس ازان فرمایدبدعت در عرف شرح بان. چیزی  گویند که پس از رسولخداص  پدیدار گشته ودرباره خصوص ان نمی نرسبده و داخلدر تحت دستورات عمومیهم نباشدیا بطورخصوص یا عموم از ان نهی شده پس انچه درعمومات و اجبه یا مستحب داخل است بدعت شامل ان نگردد مانند تالیف کتابهای علمی که داخل در کمک بعلوم.  شرعیه است و مانند پوشیدن یا دوختن جامه ها نهی درباره.غذاهایی وه در زمان دسولخداص نبوده  نبوده که داخل در  عمومات حلیت زینت. اکل است   ونهی  در بارهانها نرسیده و انچه داخل  در تبن گونه عمومات استتا بدان  خصو صیتی  ندهد بدعت نیست وگرنه  اگر   بصورت   خاصی انجام دهند که  دلیل و نمی ندآش. ته باشد بعت کردد مانند  نماز بهترین مو ضوعست درهر وقت وزمان انجام ان  مستحب است امآ ا گر عمین نماز را در وقت مخصوس.و مکآن  مخصوص. و رکعات.   مخصوصی بدون دلیل  و نمی بجا اورد بدعت گزدد مانند دستوریکه عمر  برای جماعت خوان نمازهای نافله شبهای ماه  رمضان داد و خود اوهم.  گفت خوب بدعتی است و هم چنین  سایر کارها واینکه.اهل ستت بدعت را مانند  احکام  پچگانه. واجب  مستحب و حرام مکروه  مباح  پنج کرده اند برای تصحیح همان  گفتار عمر است که  در نماز شبهای ماه رمضان گفت این  درست نیست  زیرا بدعت اطلاق نشود جز  بر انچه  محرم است چنانچه رسولخداص  فرموده است که هر بدعتی گمراهی است و هر. ،گمراهی  راهش بدوزخ است. و انچه  عمر کرد از بدعتهای محرمه است  زیرا. پبغمبر  ص  از جماعت   در نافله نهی فرموده بود پس این تقسیم انان را نفع نبخشد   سپی مرحوم منلیی قده کلام شهید ره   را در این باره نقل. فرموده که انهم نظیر کلامی است که گذشت