اصول کافی جلد 1 ص 118 حذیث 1

نافع بن ارزق بامام باقر  ع عرضکرد بمن بفرمایید خدا از چه زمانی نبوده تا بتو گویم از چه زمانی  بوده  منزه باد انکه همیشه بوده نه کمی نه کمی و همیشه باشد یکتا و بی نیازاست همسر و فرزند نگیرد  2 مردی از پشت بلخ امد خدمت حضرت رضا ع رسید و عرضکرد من از شما مساله ای میپرسم. میدانم جواب گویی بامامت معتقد شوم امام فرمود هر چه خواهی بپرس  عرض کرد بمن بگو. پروردگارت از  کی بوده وکجا بوده و چگونه بوده وتکهیه اش بر چیست امام فرمودخدای تبارک وتعالی  مکانرا مکان. کرد بی انکه خ ود مکانی. داشته باشد و چگونگی را چگونگی ساخت بی انکه خود چگو نگی داشته باشد و بر قدرت خود تکیه دارد انمرد بر خاست و سر ان سر انحضرت را بوسید  گفت گواهی دهم که شایان پرستش جز خدانیست  محمد فرستاده اوست  و علی وصی پیغمبر و سر پرست  دعوت او پس از وی میباشد  شمایید پیشوایان و تویی جانشین بعداز انها  شرح خود امام  انزمان که خدا بود هیچ چیز دیگر نبود کلمه انزمان هم ازباب ضیق تعبیر  و تنگی قافیه است  نه جسمی بود نه روحی نه مکانی نه کمی و نه کیفی ونه زمینی نه اسمانی خودش بود و خودش و سپس بتدریچ همه. چیز را افرید  و او هم  که. جسم وماهیت نیست تا در مکانی باشد و مرکب نیست تا چگونگی داشته باشد  پس خدا بچگونگی و مکان گرفتن شناخته نشود و بهیچ حسی درک نشود  با چیزی سنجیده نگردد 

صول کافی جلد 4 ص207 حدیث 5

 محمد بن مارد گوید  بحضرت صادق  ع  عرضکردم برای ما حدیثی روایت که شما فروموده اید. چون معرفت. بامامت ما پیدا کردی پسن هر چه خواهی بکن فرمود اری من اینرا گفته ام گوید عرضکردم اگر چه زناکنند یادزدی کنند یا شراب بنوشند بمن فرمود انالله وانا الیه راجعون بخدا سوگند با ما با انصاف رفتار نکردند که خود ما بکردارمان مواخذه شویم  ولی تکلیف از انها برداشته شده باشد همانا من گفتم چون معرفت بامام خود پیدا کردی هرچه خواهی کم یا بیش کار خیر انجام ده که از تو پذیرفته شود  شرح مجلسی ره گوید انالله واناالیه راجعون اشاره باین استکه چنین افترایی بر ما بکهج فهمی کلام ما مصیبت بزرگی است ودر جمله ان نکون اخذنا با لعمل گوید  حاصل کلام امام ع اینست که.تکلیف از ما برداشته نشده  پس چگونه بخاطر ما از انان برداشته شود ویا اینکه ما از عقاب بیمناکیم وتوبه وزاری بسوی خدا کنیم وانها بسبب ولایت ما اسود باشند این انصاف نیست 

اصول کافی جلد4 ص448 حدبث5

زید شحام گوبد حضرت صادق ع بمن فرمود بهرکس از مردم که ببینی پبروی ازپیروی آز من کنند و بگفتار من عمل کنند سلام مرا برسان و من بشما سفارش کنم که نسبت بخدای عزوجل تقوای داشته باشیدو در دین خود پارسا باشید و در راه خدا کوشش کند و براستگویی وبادای امانت وطول دادن سجده و نیکی لا همسایه شما را سعارش میکنم زیرا محمد ص همین وستورات ا اورده است هرکه بشما امانت سپرده باو پس دهیدنیکو رفتارباشدیابدکردار زیرا رسولحدا ص دستور میداد که سوزن ونخ رانیز بصاحبش. پس دهید  با فامیل خود پیوند داشته با شیدو بجنازه  مردهاشان حاضر شوید بیمارانشان را عیادت گنید وحقوقشان رابپردازبدزیرا هر کس از شما که در دینش پارسا و راستگو باشد وامانت را بصا حبش بر گرداند و اخلاش با مردم خوب باشد گوبند ابن جعفری است واین مرا شاد کند و از جانب  اوشادی در ول من اید وگویند این روش پسندیده جعر،بن محمداست بخدا سو گند پدرم برای من حدیث کردمردی  از شیعبان علی ع در قبیله  ایبود وزینت ان قبیله بشمار میرفت ار همه تنها در پرداحت امانت بهتر بود و حفو قشان را بهت  مراعات مبکردودر ،فتار راستگو تر بود  و سعارشاتو همه وصیتهای اهل قبیله و سپردهاشانرا انان بدو می سپردند وچون از او پرسش مبکردی مبگعتند گکیست مثل فلانکس. اودر پرداخت امانت.و راستگویی از همه ما بهتر است

اصول کافی جلد 3 ص 98 حدیث 11

بامام رضا ع عرض شد شما چنین. سخنی میگویبد واز شمشیر ون مبچکد یعنی با وجود اینکه هارون اماده کشتن مخالف خود است  شما دعویامامت دارید  حضرت فرمود خدا را بیابانی است از طلا که انرابا ناتوان ترین مخلوقش یعنی مورچه نگهداشته است و اگر شتر خراسانی اهنگ ان کند بدان نرسد توضیح  گویا جواب حضرت استعاره تمیثله و با مثالیست برای بیان قدرت حق تعلی بر خلاف اثاظاهری و جریان عادی که انسان تصور میکند و اینکه برای قدرت خدا ممکن است بمورچه ظاهرناتوان نیرو و قویی عطا کند که بشتران بسیار قوی عطا نکند نکندنکند

اصوا کافی جلد 3 ص 98 حدیث 9

علی بن اسباط گوید شنیدم از امام رضاع در باره گنجی که خدای عزوجل میفرماید دو زیرش گنجی برای انها بوده فرمود در انجابود بسم الله ارحمن الرحیم. در شگفتم از کسی که یقین. بمرگ چگونه میخندد و در شگفتم از کسی که یقین. بقدیر دارد چگونه بان اندوهگین میشود ودر شگفتم از کسیکه دنیا و دگر گونیهایش را نسبت اهلش دیده است چگونه بان اعتماد میکند و سزاوار است کسیکه خدارابا عقل شناخته خدا باو عقل داده خدا در قضا قدرش متهم نسازد و در روزی رسانیدنش اورا بکندی نسبت ندهند عرض کردم قربانت گردم میخواهم این را بنویسم بخدا که خود حضرت دست برد تا دوآت را پیش من گذاردمن دستش را گرفپتم و بوسیدم ودوات را بردآشتم و نوشتم 

 

 ا

اصول کافی جلد 3 ص95 حدیث 2

امام صادق ع فرموداز نشانهای درستی یقین مردمسلمان اینستکه مردم را بوسبله خشم خدا خرسند نکند مانند کسیکه طبق میل مردم بر حلاف حق. فتوای دهد ونهی از منکر نکند و مردم را بر انچه خدا بخود او نداده سرزنش ننماید  مردم را برای  انچه.خدابخود او نداده سرزنش ننماید مردم   را برای انچه بدو ندهند زیرا خدا روزیش نکرده سرزنش نکند زیرا روزی رانه شره و از حریص بیاورد و نه نخواستن ناخواه رد کندو اگر شخصی از شماچنانکه. از مرگ میگریزد از روزیش بگریزد روزیش باو برسد همچنانکه مرگ باو مبرسد  سپس فرمود خدا بعدالت وداد خویش نشاط. اسایش را در یقین ورضا قرار داده. وغم واندوه را در شک ونا خرسندی

اصول کافی الد 3 ص94 حدیث 7

جابر بن عبدالله گوید رسولخدا ص فرمود نمیخواهید بهترین مردان شما را بشما بگویم عرض کردیم چرا ای رسولحدا رمود برخی از بهتترین مردان. شما مرد پرهیز کار نا الوده  دست باز با سخاوت زبان ودامن پاک خوش رفتار با پدر ومادر است که عیالاتشا به پناهندگی بدیگران  مجبور نسازد 

اصول کافی جلد 93 حدیث 3

امام صادق ع فرمود خدای عزوجل پیغمبرانش را مکارم اخلاق اختصاص داد شما خود را بیازمایید اگر انهادر وجود شما هم بود خداراسپاس کویید و بدانیدکه بودن انهادر شما خیر شماست و اگر در شما نبود از خدا بخواهید و نسبت بانها رغبت جویید سپس انهارا ده چبز شمرد یقین و قناعت و صبر و شکر و خویشتن داری و خلق نیکو وسخاوت وغیرت  و شجاعت  ومروت بعضی ار راویان دیگر این ده خصلت ذکر نموده وراستگویی و امانتداری را هم بدانها افزوده است

اصول کافی جلد4 ص180 2و 3

امام صادق ع فرمود چون گناه بنده بسیار گردد و خدا بخواهد اورا پاک کند و چیزی از کردار نیک نداشته باشد که انرا جبران کند وکفاره انها شود اورا باندوه گرفتار سازد تا کفاره  گناهانش  گردد.  ونیز انحضرت ع فرمود که رسولخدا ص فرمود خدای عزوجل فرماید بعزت و جلالم سوگند من بنده ای که بخواهم رحمتشک کنم از دنیا بیرون نبرم  تا اینکه هر گناهی کرده است  عوضش را زا بوسیله بیماری در تنش یا در روزیش یا با ترس و هراس در دنیایش و اگر باز هم چیزی بماند مرگ را بد او سخت کنم وبعزت و جلالم  سوگند بنده ایرا که بخواهم. عذاب کنم از دنیا بیرون نبرم تا هر کار نیکی انجام  دا ده عوض کامل راباو بدهم یک بفراخی د. روزیشو یا بسلامت در تنش ویا سودگی خاطر در دنیایش واگر باز هم چیزی باقی ماند مرگ را بر او اسان کنم

اصول کافی جلد 3 ص 92 حدیث 1

حسین بن عطیه گویدامام صادق ع فرمود مکارم ده چیز است اگرمیتوانی انها را داشته باش زیرا گاهی شخصی انهارا دارد و فرزندش ندارد وگاهی در فرزند هست ودر پدرش نیست و گاهئ در برده هست درازاد نبست عرض شد انها چه هستند  فرمود نومیدی حقیقی از انچه دست مردم است و راستی زبان   ادا امانت وصله رحم و پذیرایی ا ز مهمان وغذا دادن بسایل کسیکه از او غذا طلبد وجبران نیکیها ومراعات حق همسایهو مراعات حق رفیق وسر همه مکارم افضل و عالیتر از همه حیا و شرم است زیرا کسیکه در برابر خالق و مخلوق شرم داشته باشد همه این مکارم را انجام مبدهد و همان خصلت حیا بر تمام این مکارم داعی و باعث میشود