اصول کافی ج ۴ ص ۲۹۳ حدیث ۸

 ونیز آن حضرت ع فرمود  هیچ روزی نباشد که بر فرزند آدم در اید جز اینکه آن روز بدو گوید ای پسر آدم من روز نوینی هستم و من بر تو گواهی پس در من حرف خوب بزن و کار خیر بکن تا در روز قیامت برایت گواهی دهم زیرا پس از این هر گز مرا نخواهی دید فرمود علی ع چنین بود که شب می‌فرمود مرحبا باین شب تازه و نویسنده گواه بنویسید برای من بنام خدا سپس نام خدای عزوجل را یاد می‌فرمود وبر زبان جاری می‌کرد  حدیث ۹ شهاب بن عبد یه گوید  شنیدم از حضرت صادق ع که می‌فرمود  هنگامیکه خورشید گشت و غروب آفتاب نزدیک شد پس ذکر  خدای عزوجل کن و اگر با مردمی هستی که تو را از ذکر خدا باز دارند پس از نزد آنان بر خیز  ودعا کن 

اصول گا فی جلد ۴ ص ۲۹۱

وزین از یکی از دو امام باقر و یا امام صادق ع حدیث کند که فرمود هر که بگوید  اللهم آنی اشهدک واشهد ملایءکتک المقزبین و حملت عرشک المطیعین  آنک انت الله لا اله انت الرحمن الرحیم و آن محمدا عبد ک ورسولک وان فلان بن فلان وبجای آن نام امام زمان و پدر بزرگوارش  علیهما السلام را ببرد امامی وولیی واباء رسول الله  صلی الله علیه و آله وسلم و علیا ء و الحسن و الحسین و فلان وفلان و اما مان بعد حسین علیالسلام را تا برسد به امام زمان ع نام ببرد  ایءمتی و اولیایی علی ذالک اء حیا وعلیه آموت و علیه ابعث یوالقیامه و ابرء فلان و فلان فلان پس اگر در همان شب بمیرد وارد  بهشت گردد تو ضیح فلان فلان در آخر دعا کنایه از غاصبان خلافتند و در نسخه وافی یک فلان دیگر هم هست که رویهم چهار مرتبه ذکر شده و آن چهارمی چنانجه فیض ره ونیز آنحضرت ع فرمود هنگامی که شب فرا رسید بگو اللهم آنی اسئلک عند اقبال لیلک و ادبار نهار ک و حضور صلواتک و اصوات دعایک آن تصلی علی محمد وال محمد آنگاه بهر چه خواهی دعا کن و هرچه از خدا خواهی آنگاه بخواه