مکر و پیمان شکنی و فریب کاری

طلحه ابن زید گوید که امام صادق ع عرض کردم:

دو ابادی است هردو از کافر حربی است و هر کدام پادشاه جدایی دارد. باهم دغلی کردند وسپس سازش نمودند سپس یکی از دو پادشاه دغلی کرد وامد با مسلمانان هم پیمان شد که به همراه انها ان ابادی دیگر را غارت کند.

امام صادق ع فرمود برای مسلمانان سزاوار نیست که دغلی کند و دستور دغل دهند و یا بهمراه کسانی نبرد کنند که دغلی و عهد شکنی کرده اند ولی حق دارند هر جا مشر کان را یافتند با انها بجنگند و انچه کفار بر ان پیمان بسته اند بر مسلمانان لازم نیست ودر برابر ان اجباری ندارند.

پیروی از خواسته دل

امیرالمومنین ع فرمود:

همانامن از دو چیز بر شما میترسم پیروی از هواهای نفسانی وارزوهای دراز 

اما نتیجه پیروی از هوا این است که انسان را از حق باز می دارد واما ارزوی دراز سبب فراموشی اخرت می شود.

ستم و ستمکاری

امام باقر ع فرمود: ستم بر سه قسم است ستمی که خدا بیامرزد و ستمی که خدا نیامرزد و ستمی که خدا ازان صرفنظر نکند .

 اما ستمی که خدا نیامرزد شرک است وانچه خدا بیامرزد ظلم به نفس است وان ستمی که از ان صرفنظر نکند دیونی است که مردم نسبت به هم دارند 

قساوت و سخت دلی

در انچه خدای عزوجل با موسی ع مناجات کرد این بود که فرمود ای موسی در دنیا ارزوی خودرا دراز مکن، تا دلت سخت شود که سخت دل، از من دور است. (چون ارزوی دراز بگفته از حضرت علی مرگ از نظر انسان دور می شود و قیامت را از یاد می برد)