اصول کافی جلد 3 ص 102 حدیث 7

امام صادق ع فرمود در ظمن  انچه خدای عزوجل بموسی بن عمران وحی کرد  این بود که ا،ی موسی بن عمران مخلوقی که نزدم دوست تر از بنده مومن باشد نیافریدم من اورا مبتلی کنم بانچه برای او خیر است و عافیت دهم بانچه برایش خیر است و عافیت دهم بانچه برایش  خیر است انچه شر اوست از او  بگردانم برای انجه خیر  او است ومن بانچه بنده ام را اصلاح کند داناترم پس باید بر بلایم صبر کند ونعمتهایم را شکر نماید و بقضایم راضی باشد تا اورا در زمره صدیقین نزد خود نویسم زمانی که برضای من عمل کند و امرم را اطاعت نماید