اصول کافی جلد 2 ص 329 حدیث 12
امام صادق ع فر،ود چون رسواخدا ص را بمعراج بردند جبرایبل او را بحایی رسانید و خود با او نیامد حضرت فرمود ای جبرییل در چنین حالی مرا تنها میگداری گفت برو بخدا درجایی قدم گذاشنه ای که هیچ بشری قدم نگذاشته وپیش از تو هم بشری در انجا ره نرفته 13 حدیث علی بن ابی حمزه گوبد ابو بصیر از امام صادق ع پرسید ومن حاضر بودم عرض کردم قربانت پیغغمبر ص را چند مرتبه بمعراج بردند فرمود دو مرتبه و جبرییل اورا در مقامی نگه داشت وگفت در جایت بایست ای محمد ص زیرا در جایی ایستاده ایکه هرگز هیچ فرشته و پیغمبری در انجا نایستاده است هماما پرودگارت در نماز است فرمود ای جبرییل چگونه نمازی و گفت میفرمایدسبوح قدوس من پروددگا ملایکه و دوح که رحمتم بر غضبم پیشیگرفته پیغمبر ص فرمود بار خدایا در گذشتت را خواهم در گذشتت خواه، امام فرمود و همچنان بود که خدا فرمابد پپیغمبر بمقام قاب قوسین او ادنی رسید 9 سوره 53 ابو بصیر بجضرت عرض کرد قربانت قاب قوسین او ادنی چیست فرمود بمقدار فاصله میان هلالی مان تا سرش سپس فرمود در میان اندو حجابی مبدرخشد و خاموش میشد و بگمانم فرمود زبر جدی بود پس پیغمبر نور عظمت را ندازه سوراخ سورن تا انچه خدا خواهد ار کمترین درجه تا بالاترین مرتبه مشاهده فرمود وخداب تبارک وتعلی فرمود ای محمد ص عرض کرد لبیک روردگارم کیست برای امتت بعداز تورهبرشان کیست عرصکرد خدا داناتر است فرمود علی بن ابیطالب است امیر مومنان وسرور مسلمنان و پشوای روسفیدان دست و پا درخشان سپس امام صادق ع بالو بصیر فرمود ای ابا محمد بخدا ولایت علی ع از رمین نبامده بلکه شفاهااز اسمان است
