اصول کافی جلد 2 330 حدیث 4

جابر گوید بامام باقر ع عرضکردم پیغمبر خدا را برایم وصف کن فرمود پیغمبر خدا ص رنگش سفبد   مایل  بسرخی بود چشمانش سیاه و درشت ابروانش بهم پبوسته ودرشت وپایش پر گوشت  وعیر کوتاه بود و از سفیدی گویا در قالب نقره بود سر استخوانهای شانه اش درشت بود و از شدت انس ومهریکه با مردم داشت. هر گاه.متوجه کسی میشد با تمام بدن متوجه میشد نه انکه مانند متکبرانخود بین بگوشه چشم وابرو بنگردرشته مویی از گودی گلویش تا سر نافش کشبده و مانند خط میان صفحه ای از نقره درخشان بود زبرا در میان صفحه محدب نقره خط سیاهی بنظر میرسید و از ابن تشبیه معلوم که سایر فسمتهای سکم بدون مو وبراق بوده استو از گردن تا شانه مانند ،گلاب پاش نقره ای بودبینی کشیده یی داشت که هنگام نوشیدن اب نزدبک بود اب را پس زند و چون راه. میرفت بجلو متمایل  میشد مثل اینکه بسرازیری مبرود مانند پیغمبر خدا ص دبده نشده نه پیش از او ونه بعداز او ص