اصول کافی جلد 3ص 272 حدیث 5

امام صادق ع فرمود خداوند وحی کرد بداود ع که براستی که بنده ای از بندگان من حسنه ای بجا اورد و بسبب ان بهشت را برر وی مباح گردانم داود ع عرض کرد پروردگارا کدام ان حسنه فرمود بر بنده مومن من سرور و خوشحالی وارد سازداگر چه بیک دانه خرما باشد داود ع گفت خداوندا سزاواراست کسی را ترا شناسد امید خود از تو بر مگیرد 6 امام صادق ع فرمود کسی از شما چنین که چون مو منی را شادمان ساخت تنها وی را مسرور ساخته بلکه بخدا سوگند مارا خوشحال کرده بلکه بخدا سوگند رسولخداص را شاد نموده 7 ابوالجارود گویند شنیدم از امام بافر ع فرمود براستی که بهترین کارها نزد خدا وارد ساختن سرور است بر مومن و ان سیر نمودن مومن یا ادای قرض اوستت