اصول کافی جلد 4 ص115 حدیث 7
ابو بصیر گوید ار امام ع پرسیدم از گفتار خدای عزوجل کشیشیانو دیر نشیان خودرا خدایانی در برابر خدا گرفتند ره توبه ایه 31 فرمود هر اینه بخدا سوگند انها ایشان را بپرستش خودشان نحواندند و اگر بپرستش خود خوانده بودند ایشان نمیپیدیرفتند ولی حرامی را بر ایشان حلال کردند و حلالی بر ایشان حرام کردند پس انها را ندانسته از همین راه پرستش کردند 8 حضرت صادق ع فرمود هرکه مردی را در گناهی پیروی کند بتحقیق که اورا پرستش کرده است شرح مجلسی ره گوید وسر این مطلب انست که پرستش جز خضوع وتذللواطاعت و انفیاد نیستکو دوی همین حساب خدای سبحان پبروی هوای نفس واطاعت شیطان را پرستش اندونامیده در انجا که فرناید ایا دبدی انکس را که بر گرفت خدای خویش را هوس خویش سوره جاثبه ایه 23 و نبز فرمابد ایا بشما سعارش نکردیم ای بنب ادم که نپرستبد شیطان را که او شما را دشمنی است اشکار سوره یس ایه 60
