اصول کافی ج۱ ص۱۴۰ حدیث ۳
محمد بن زید گوید خدمت حضرت رضا شرفیاب شدم در باره توحید پرسیدم حضرت برایم دیکته کرد ستایش خدایرا که همه چیز بدون نقشه پدید آورد و بقدرت و حکمت خویش اختراعات کرد آنها رااز چیزی نیافرید تا اختراع صادق نیاید و علت و سببی در میان نبود تا ابتکار صحیح نباشد آنچه را خواست چنانچه خواست با یکتایی خویش برای اظهار حکمت و حقیقت ربو بیتش آفرید خردها اورا بدست نگیرند و خاطرها باو نرسد بینایی درکش نکنند و در اندازه نکنجد در آستانش تعبیر ناتوان و بینایی ها در مانده اند هر گونه ستایشی در مقام او نارسا است بی پرده نهانست و بی پوشش پوشیده نادیده شناخته شده و بی تصور ستوده گردیده و بی جسم توصیف شده شایسته ستایشی جز خدای بزرگ متعال نیست ص۵۷ ج۱ کافی حدیث۱ امیرالمؤ منین ع گوید رسول‌خدا ص فرمود دو پر خورند که سیر نشوند دنیا طلب و دانشجو کسیکه از دنیا بانچه خدا برایش حلال کرده قناعت کند سالم ماند و کسیکه دنیارا از را غیر حلال بدست آورد هلاک گردد مگر این که توبه کند و باز گشت نماید مال حرام را بصاحبش بر گرداند و کسیکه علم را از اهلش گرفته و بان عمل کند نجات یابد و کسی که منظورش از طلب مال دنیا باشد بهره اش همانست در آخرت بهره ندارد ۲ امام صادق ع فرمود کسی که حدیث ما را برای سود دنیا خواهد در آخرت بهره ای ندارد وهر که آنرا خیر آخرت جوید خداوند خیر دنیا وآخرت باو عطا فرماید ۳و فرمود هر که حدیث را برای سود دنیا خواهد در آخرت بهره‌ای ندارد ۴ و فرمود چون عالم را دنیا دیدید آورا نسبت بدینتان متهم دانید بدانید دینداری حقیقی نیست زیرا دوست هرچیز ی گرد محبوبش می‌گردد و فرمود خدا بدرود وحی فرمود که در میان من و خودت عالم فریفته دنیا را واسطه قرار مده که ترا دوستیم بگردانم زیرا که ایشان راهزنان بندگان جویای منند همانا کمتر کاری که با ایشان کنم اینستکه شیرینی مناجات‌مرا از دلشان برکنم ۵ رسول‌خدا ص فرمود دانشمندان فقیه تا هنگامیکه وارد دنیا نشده اند امین پیغمبرانند عرض شد یا رسول الله ص معنی ورودشان در دنیا چیست فرمود پیروی سلطان پس چون چنین کنند نسبت بدینتان از ایشان بر حذر باشید
