اصول کافی ج4 ص 252 حدیث 17
عبدالسلام بن نعیم گوید بامام صادق ع عرضکردم من وارد خانه کعبه شدم و هیچ دعایی بخاطر نداشتم جز صلوات بر محمد وال محمد فرمود اگاه باش که هیچ کس مانند تو در فضیلت و ثواب از خانه بیرون نیامده است 18 عبید الله بن دهقان گوید خدمت حضرت رضا ع شرفیاب شدم پس انحضرت بمن فرمود معنای گفتار خداوند چیست که فرماید و یاد کردم نام پروردگارش را پس صلوات بجا اورد سوره اعلی ایه 15 ومن عرضکردم یعنی هرزمان نام پروردگارش را بیاد اورد بر خاست نماز خواند و صلواه بمعنای نماز است فرمود اگر این طور باشدپس خدا بحقیت تکلیفی نا بجا و بیرون از طاقت و توانایی کرده است عرضکردم قربانت پس معنای ان چگونه است فرمود هر گاه نام پروردگارش را یاد کند بر محمدو ال او صلوات فرستد تو ضیح مجلسی ره پس از نقل تفاسیر زیادی که از معضوم علبه السلام و غیراو در تفسیر ایه رسیده که صلاه در ایه فصلی را بتوحید و ذکر قلبی و ذکر زبانی یعنیالله اکبر و نماز در صحرا و نماز و اضحی تفسیرد یر کرده اند گویدمنافاتی میانه این روایت و انروایات نیست زیر ا این نیز یکی از معانی ایه وبطنی از بطون ان میباشد
