اصول کافی ج4 ص178 حدیث 1 در ایکه گناهان بر سه گونه اند

عبدالرحمن بن حماد در حدبثی مرفوع از برخی اصحابش نقل کندکه امیرالمومنین ع در کوفه بر منبر بر امد خدارا سپاس گفت و ستابش کرد سپس فرمود ای مردم. همانا گناهان سه گونه اند این را فرمود  وخاموش نشست و از سخن گفتن وخوداری داری کرد حبه عرنی که یکی از اصحاب انحضرت بوی عرضکرد ای امیرامومنین فرمودی گناهان سه گونه اند و دم فرو بستی فرمودمن انها یاد نکردم جز اینکه میخواستم شرح دهم ولی تنگی نفسی بر من عارض شد که میان من وسخنم حایل شد اری گناهان سه گونه اند گناهیکه که امرزیده. است وگناهیکه امرزیده نشود و گناهیکه بر صاحبش هم امیدوار و هم بیمناکم عرضکرد ای امیرالمومنان انها را برای ما بیان فرما فرمود اری اما گناه امرزیده گناه ان بنده ای است که خداوند دردنیا بر گناهش عقوبت کند پس خدا بردبارتر و کریمتر ازان. است که بنده خودرا دوبار عقوبت کند اما گناهیکه امرزیده نشودستمکاربهایی است که بندگان برخی ببرخیکنندزیرا چون خداوند تبارک تعالی بوسیله پیغمبران و احکام بر خلقش عیان. شد بخودش سو گند یاد و فرموده است. بعزت وجلالم سوگند که ستم هیچ ستمکاری بد

ون کیفر از من نگذردوگر چه زدن  مشتی بمشتی باشد یا مالیدن دستی بدستی باشد از روی لذت و هوسرانی وگر وهوسرانی شاخ زدن شاخداری به بیشاخی باشدپس برای بندگان از یکدیگر قصاص گیرد تا ستمی از کسی بر کسی 

بدون کیفر نماند سپس انها را خداوند برای حساب بر انگیزد و اماگناه سوم گناهی است که خداوند بر خلقش. پنهان داشته  وتوبه از انرابر گنهکار روزی کردهو بوضعی در امده که از گناهش بیمناک و بپروردگارش امیدوار است پس ما برای آو یعنی این شخص کنهکار همان حال را داریم که خودش ان حال را برای خود دارد امید رحمنت برای او داربم واز عذاب. نیز بر او بیمناکیم