اول کافی جلد 4 119 حدیث 9
ممحمدبن مسلم ازیکی از دو امام باقر یا صادق ع خدیث کند که بوی عرض کردم مامیبینیم مردی را که دارای عبادت وکوشش وخشوع در دین است ولی. معتقد بحق یعنی امامت شما نیست ایا این اعمال باو سودی بخشد فرمود ای ابا محمد جز این نیست که مثل ما اهل بیت ومردم مثل ان خاندانی هستند که در بنی اسراییل بودند و هیچ یک از انها نبود که چهل شب کو شش کند و ریاضت کشد جز اینکه پس از چهل شب دعا میکرد و دعایش اجابت میشد ولی وقتی یکی از انها چهل شب کوشش کرد سپس دعا کرد و دعایش باجابت نرسید پس نزد عیسی بن مریم ع امد از حال خود باو شکایت کرد وازاو خواست که برایش دعا کتد پس عیسی ع تطهیر کرد و نماز حواند سپس بدر گاه خدای عزوجل دعا کرد خدای عزوجل با وحی کدد ای عیسیاین بنده من نزد من امد اما بغیر از اندریکه باید بیاید او مرا خواند ولی در دلش نسبت بتو شک داشت پس با این حال اگر انقدر مرا بخواند که گردنش ببرد و انگشتانش بریزددعایش را اجابت نکنم پس حضرت عیسی ع بان مرد رو کرد فرمود تو پروردگارت را میخوانی و نسبت به پیغمبرش شک داری عرضکردیا روح الله بخدا سوگند انچه گفتی همانطور بود و من دد باره تو شک داشتم اکنون از خدا بخواه که این شک رااز دل من ببرد حضرت صادق ع فرمود که عیسی برای او دعاکرد وخدا توبه مرد پذیرفت و فبول کرد واو بمانند خاندان خود گردید
