اصول کافی ج ۴ ص ۲۹۳ حدیث ۸

 ونیز آن حضرت ع فرمود  هیچ روزی نباشد که بر فرزند آدم در اید جز اینکه آن روز بدو گوید ای پسر آدم من روز نوینی هستم و من بر تو گواهی پس در من حرف خوب بزن و کار خیر بکن تا در روز قیامت برایت گواهی دهم زیرا پس از این هر گز مرا نخواهی دید فرمود علی ع چنین بود که شب می‌فرمود مرحبا باین شب تازه و نویسنده گواه بنویسید برای من بنام خدا سپس نام خدای عزوجل را یاد می‌فرمود وبر زبان جاری می‌کرد  حدیث ۹ شهاب بن عبد یه گوید  شنیدم از حضرت صادق ع که می‌فرمود  هنگامیکه خورشید گشت و غروب آفتاب نزدیک شد پس ذکر  خدای عزوجل کن و اگر با مردمی هستی که تو را از ذکر خدا باز دارند پس از نزد آنان بر خیز  ودعا کن 

اصول گا فی جلد ۴ ص ۲۹۱

وزین از یکی از دو امام باقر و یا امام صادق ع حدیث کند که فرمود هر که بگوید  اللهم آنی اشهدک واشهد ملایءکتک المقزبین و حملت عرشک المطیعین  آنک انت الله لا اله انت الرحمن الرحیم و آن محمدا عبد ک ورسولک وان فلان بن فلان وبجای آن نام امام زمان و پدر بزرگوارش  علیهما السلام را ببرد امامی وولیی واباء رسول الله  صلی الله علیه و آله وسلم و علیا ء و الحسن و الحسین و فلان وفلان و اما مان بعد حسین علیالسلام را تا برسد به امام زمان ع نام ببرد  ایءمتی و اولیایی علی ذالک اء حیا وعلیه آموت و علیه ابعث یوالقیامه و ابرء فلان و فلان فلان پس اگر در همان شب بمیرد وارد  بهشت گردد تو ضیح فلان فلان در آخر دعا کنایه از غاصبان خلافتند و در نسخه وافی یک فلان دیگر هم هست که رویهم چهار مرتبه ذکر شده و آن چهارمی چنانجه فیض ره ونیز آنحضرت ع فرمود هنگامی که شب فرا رسید بگو اللهم آنی اسئلک عند اقبال لیلک و ادبار نهار ک و حضور صلواتک و اصوات دعایک آن تصلی علی محمد وال محمد آنگاه بهر چه خواهی دعا کن و هرچه از خدا خواهی آنگاه بخواه 

اصول کافی ج ۳ ص ۲۰۲ حدیث ۲۱

 امام صادق ع می‌فرمود از مناجات های خدا عزوجل با موسی ع این بود که ای مو سی بدنیا تکیه مکن مانند تکیه کردن ستمگران و تکیه کردن کسی که آنرا پدر و مادر خود دانسته ای موسی اگر ترا بخودت واگذارم که بان بنگری محبت و رونق دنیا بر تو چیره شود ای موسی در کار خیر با اهلش مسابقه گذار و بر آنها پیشی گیر زیرا کار خیر مانند اسمش نیکو و پسندیده است و آنچه از دنیا را بدان احتیاج نداری رهاکن و بفریب خورندگان بدنیا و بخود واگذاشتگان منگر و بدانکه آغاز هر فتنه یی محبت دنیاست و بمال هیچکس غبطه مبر زیرا مال بسیار مایه گناه بسیار است نظر باحقوق واجبه و بحال کسیکه مردم از او خشنودند غبطه مبر تا بدانی خدا هم از او خشنود است و نیز بحال مخلوقی که مردم از او اطاعت کنند غبطه مبر زیرا اطاعت و پیروی نا حق مردم از او باعث هلاکت او و پیروانش باشد  حضرت صادق ع فرمود گناهانیکه نعمت ها ار دگرگون سازند تجاوز بدیگران است و گناهانیکه پشیمانی ببار آورند کشتن و آدم‌کشی است وان گناهانی که بلا نازل کند ستم است و آنها که پرده را بدرند شرابخواریست و آنها که روزی را ‌نگهدارند و در نتیجه کم شود زنا است و آنها که در نابودی شتاب کنند قطع رحم است و آنها که دعا را بر گردانند و قضا را تیره و تار کند نافرمانی و آزردن پدر و مادر است حدیث ۳ ص ۱۸۴ ونیز حضرت صادق ع فرمود همین که چهار چیز شایع شد همراه آنها چهار چیز دیگر پدیدار گردد هر گاه زنا شایع شد زلزله پیداشود  و هرگاه حکم بناحق شایع شود باران بند اید و هر گاه پیمان با کفاریکه در ذمه اسلامیند شکسته شود و طبق مقررات با آنها رفتار نشود دولت بدست مشرکین افتد و بر مسلمین حکومت کنند و هر گاه زکات داده نشد فقر و احتیاج پدیدار گردد 

 

اصول کافی ج ۱ ص ۶۰ حدیث ۱

امیرالمؤمنین  ع  می‌فرمود جان خودرا بمطالب شگفت حکمت استراحت دهید زیرا جان هم چون تن خسته شود  ۲ امیرالمؤمنین ع می‌فرمود ای دانشجو همانا دانش امتیازات بسیاری دارد اگر                         کاملی تشبیه شود   سرش تواضع چشمش بی رشگی  گوشش فهمیدن زبانش راست گفتن حافظه اش کنجکاوی دلش حسن نیت خردش شناختن اشیاء و امور دستش رحمت پایش دیدار علما همتش سلامت حکمتش پرهیز کاری قرار گاهش رستگاری جلو دارش عافیت    مرکبش وفا اسلحه اش نرم زبانی شمشیرش رضا کمانش مدارا لشگرش گفتگوی با علماء ثروتش ادب پس از اندازش دوری از گناه توشه اش نیکی آشامیدنی سازگاری رهبرش هدایت رفیقش دوستی نیکان 

اصول کافی ج ۱ ۳۷۲ حدیث ۱ در اینکه علم ائمه در هر شب جمعه فزونی یابد

ابا یحیی سنمانی گوید امام صادق ع بمن فرمود ای ابا یحیی برای ما در شبهای جمعه شاءن بزرگی است عرضکردم قربانت آن شانء چیست فرمود بارواح 

پیغمبران و اوصیاء در گذشته و روح وصیکه در میان شما ست امام زمان شما اجازه داده می شود که باسمان بالا روند تا بعرش پروردگارشان برسند در آنجا هفت دور طواف کنند و نزد هر رکنی از ارکان عرش دو رکعت نماز گزارند پس به کالبد های پیشین خود بر گردند چون صبح شود پیغمبران و اوصیا از شادی سرشار باشند و آن وصی که در میان شماست مقدار زیادی بعلمش افزوده شده باشد شرح راجع برفتن و برگشتن روح امامی که زنده و در میان مردم است علامه مجلسی ره توجیهاتی می کند و می فرماید ممکن است مقصود از آن روح در بدن مثالی و یا اصل روح باشد اگر بگوییم روح در خواب مجسم می‌شود و یا مقصود تعلق یافتن ارواح مقدس ایشانست بملاء اعلی و گزاردن نماز بر سبیل استعاره و مجاز است ولی در آخر سخن می فرماید و چه خوب می فرماید باینگونه مطالب ایمان اجمالی یافتن بهتر و سالم تر است   مقصود مجلسی ره اینستکه ما از این روایت همین قدر می فهمیم که روح امام در شبهای جمعه ارتباطی با عالم پیدا می کند و امام افزایش علمی می یابد اما کیفیت 

اصول کافی ج۱ ص ۲۶۶ حدیث ۱۱

 امام صادق ع می فرماید ماییم که خدا اطاعت ما را واجب ساخته  مردم راهی جز معرفت ما ندارند و بر نشناختن‌ ما معذور نباشند هر که ما شناسد مومن است وهر که انکار کند کافر است و کسی که نشناسد و انکار نکند گمراهست تا زمانیکه بسوی هدایتی که خدا بر او واجب ساخته و آن  اطاعت حتمی ماست برگردد و اگر بهمان حال گمراهی بمیرد خدا هر چه با او کند  شرح مقصود از کسانیکه ائمه را شناخته و انکار هم نکرده اند آنهایند که عقل و فرا واجب هم درک مقام امامت ندارند و در قرآن از آنها بمستضعفین تعبیر شده است و همچنین کسانیکه از محیط تعلیمات مذهبی دور افتاده و مقام امام چنانکه شایسته است بایشان معرفی نگشته در باره این اشخاص هم امید عفو و بخشش هست  ۱۲ ابن فضیل گوید  از امام ع  پرسیدم بهترین وسیله تقرب بندگان‌ بخدا ی  عزوجل چیست فرمود بهترین وسیله تقرب بندگان  بسوی خدای عزوجل  اطاعت خدا و اطاعت رسول و اطاعت والیان  امر است امام باقر ع فرمود دوستی ما ایمان و دشمنی ما کفر است   ۱۳ اسماعیل بن جابر گوید بامام باقر ع عرضکردم دین خودم را که خدای عزوجل را بان می پرستم بشما عرض کنم فرمود بگو عرض کردم گواهی دهم که شایسته پرسشی جز خدای یگانه بی نیاز نیست و محمد بنده او و فرستاده اوست و آنچه از جانب خدا آورده اعتراف دارم علی امامست و خدا اطاعتش را واجب ساخته و بعداز او حسن امامست و خدا اطاعتش واجب  نموده و بعداز او حسین امامست و خدا اطاعتش را واجب دانسته و بعداز او علی بن حسین امامست و خدا اطاعتش را واجب کرده  همینطور گفتم تا بخود حضرت رسید  سپس عرض کردم تویی امام خدایت کند فرمود دین خدا ودین ملائکه او همین است 

اصول کافی ج۱ ص ۲۶۲ حدیث وجوب اطاعت ائمه

 امام باقر ع فرمود بلندی و کوهان و کلید و در همه چیز و خرسندی خدای رحمان تبارک و تعالی اطاعت امامست بعد از معرفت او سپس فرمود خدای تبارک و تعالی می فرماید آیه ۸۳ سوره ۴ هر که اطاعت پیغمبر ص نماید اطاعت خدا کرده و هرکه رو گرداند اورا رها کن زیرا ما ترا نگهبان او نفرستاده ایم  حدیث ۲ ابی الصباح گوید گواهی دهم که شنیدم امام صادق ع می‌فرمود گواهی دهم که علی ع امامیست که خدا اطاعتش را واجب ساخته و حسن امامیست که خدا اطاعتش را واجب ساخته وحسین امامی است که خدا اطاعتش را واجب ساخته وعلی بن حسین امامیستکه خدا اطاعتش را واجب ساخته و محمدبن علی امامی است که خدا اطاعتش را واجب ساخته است  ۳ بشیر عطار گوید شنیدم امام صادق  ع می فرمود ما خانواده گروهی هستیم که خدا اطاعت ما را واجب کرده و شما پیروی می کنید از کسیکه مردم بنادانی او معذور نیستند پس اگر اهل سنت در قیامت گویند ما اهل بیت پیغمبر ص را نمیشناختیم تا از آنها پیروی کنیم اگر مستضعف نباشد خدا معذورشان ندارد زیرا امامت ایشان براهین روشن دارد  ص ۲۶۵   از اصول کافی ج۱ حدیث ۱۰ طبری گوید من در خراسان بالای سر امام رضا ع بخدمت ایستاده بودم و جمعی از بنی هاشم که اسحاق بن موسی در میانشان بود خدمت  حضرت بودند امام فرمود ای اسحاق بمن خبر رسید که مردم اهل سنت می گویند ما عقیده داریم که مردم برده ما هستند نه

 سوگند بخویشی و قرابتیکه با پیغمبر  ص دارم نه من هرگز  این سخن گفته ام و نه از پدرانمان شنیده ام و نه بمن خبر رسیده که یکی از گفته باشد  ولی من  می گویم مردم بنده ما هستند در اینکه اطاعت ما بر آنها واجب است و در اطاعت فرمانبر مایند در دین پیرو ما هستند هرکس حاضر است بغایبین برساند 

اصول کافی ج۱ ص۱۴۰ حدیث ۳

محمد بن زید گوید خدمت حضرت رضا شرفیاب شدم در باره توحید پرسیدم حضرت برایم دیکته کرد ستایش خدایرا که همه چیز بدون نقشه پدید آورد  و بقدرت و حکمت خویش اختراعات کرد آنها رااز چیزی نیافرید تا اختراع صادق نیاید و علت و سببی در میان نبود تا ابتکار صحیح نباشد  آنچه را خواست چنانچه خواست با یکتایی خویش برای اظهار حکمت و حقیقت ربو بیتش آفرید  خردها اورا بدست نگیرند و خاطرها باو نرسد بینایی درکش نکنند و در اندازه نکنجد در آستانش تعبیر ناتوان و  بینایی ها در مانده اند هر گونه ستایشی در مقام او نارسا است  بی پرده نهانست و بی پوشش پوشیده نادیده شناخته شده و بی تصور ستوده گردیده و بی جسم توصیف شده شایسته ستایشی جز خدای بزرگ متعال نیست  ص۵۷ ج۱ کافی حدیث۱  امیرالمؤ منین ع گوید  رسول‌خدا ص فرمود دو پر خورند که سیر نشوند دنیا طلب و دانشجو کسیکه از دنیا بانچه خدا  برایش حلال کرده قناعت کند سالم ماند و کسیکه دنیارا از را غیر حلال بدست آورد هلاک  گردد مگر این که توبه کند و باز گشت نماید مال حرام را  بصاحبش بر  گرداند و کسیکه علم را از اهلش گرفته و بان عمل کند نجات یابد و کسی که منظورش از طلب مال دنیا باشد بهره اش همانست  در آخرت  بهره  ندارد ۲ امام صادق ع فرمود کسی که حدیث ما را برای  سود دنیا خواهد در آخرت بهره ای ندارد  وهر که آنرا   خیر آخرت جوید خداوند خیر دنیا وآخرت باو عطا فرماید 

۱صول کافی ج ۳ ص۳ حدیث ۱

باب عبادت   امام صادق فرمود در تورات نوشته است ای آدمی زاد تنها بعبارت من پرداز تا دلت را از بی نیازی پر کنم و نسبت بخواستت  ترا بخودت وانگذارم و بر من است که نیاز را از تو برادارم و دلت را از ترس خود پر کنم و اگر برای عبادتم خودرا فارغ نسازی دلت را از گرفتاری دنیا پر کنم سپس در نیاز را برویت نبندم و ترا با خواستت واگذارد  ص۳۱۹ حدیث ۱۱ و ۱۲ رسول‌خدا ص فرمود خوشا حال بنده گمنامی که خدا اورا شناسد و مردم اورا نشناسد اینها چراغهای هدایت و چشمه های دانشند هر فتنه تاریک و سختی از برکت آنها بر طرف شود آنها نه فاش کننده و پخش کننده اسرارند و نه خشن و ریاکار   ۱۲ امیرالمؤمنین ع فرمود خوشا حال بنده    گمنامیکه باو اعتنا نشود او مردم را شناسد ولی مردم اورا نشناسند خدا رضایت اورا شناسد اورا برضوان شناساند   اینها چراغهای هدایتند که هر فتنه تاریک و سختی از برکت آنها زایل شود ودر هر رحمتی برایشان گشوده گردد نه پخش کننده وفاش سازنده رازند و نه خشن وریاکار  فرمود سخن خیر گویید تا بدان معروف شوید  و کار خیر کنید تا اهل خیر شوید عجول و فاش کننده راز نباشید زیرا بهترین شما کسانی  باشند که چون بانها بنگرند بیا خدا افتد و بدترین شما سخن چینائی باشند که میان دوستان جدایی افکنند و عیب‌جویی پاکدامنان باشند  ۱۴ حضرت ابوالحسن ع فرمود اگر در این دستت چیزی باشد و بتوانی بان دستت نفهمایی بکن یعنی رازت را از خواص اصحابت پوشیده دار  راوی گوید مردی نزد آنحضرت بود و از فاش ساختن‌راز سخن به میان آمد حضرت فرمود زبانت را نگهدار تا عزیز شوی و مردم را بافسار گردنت مسلط مساز که ذلیل گردی ۱۶ امام صادق ع می فرمود نفس کشیدن کسیکه برای ما اندوهگین است ستمیکه بما شده غمگین است تسبیح میباشد و همت گماشتن برای امر ما عبادتست  وپنهان داشتن راز ما جها ۱۵د در راه خداست راوی گوید محمد بن سعید بمن گفت این روایت را با آب طلا بنویس که من چیزی بهتر از این ننوشته ام ۱۵ امام صادق ع فرمود همانا امر ما پوشیده و در پرده پیمانست همان پیمانی که خدا و پیغمبر و ائمه صلوات الله علیهم از مردم گرفته اند که راز ما را از نا اهل نهان دارند پس هرکه آن پرده را علیه ما بدرد خدا ذلیلی کند 

 

اصول کافی ج ۳ ص ۸۱ حدیث ۱

۱ اصبغ بن نباته گوید روزی امیرالمؤمنین ع در خانه یا دارالاماره اش برای ما سخنرانی فرمود و ما انجمن بودیم سپس امر  فرمود آن  سخنرانی را بنویسید و برای مردم بخوانند و دیگری روایت کرده است که این گو از امیرالمؤمنین ع تعریف اسلام و ایمان و کفر و نفاق را پرسید حضرت فرمود  اما بعد خدای تبارک و تعالی دین  اسلام را مقرر فرمود و ابگاهایش را برای واردین آسان ساخت   زیرا دستورات اسلام ابی گوارا و سهل الموءنه که بلب تشنگان وادی جهل و ضلالت می‌رسد و مجاب می‌کند و آنرا مایه عزت پیروان و دوستانش قرار داد  موجب صلح واردینش و هدایت اقتدا کنندکانش و زیور  جلال دانند‌گانش و پوزش هر گه بدان در آویزد و دست آویز  هرکه بدان پناه برد ورشته هر که بدان چنگه زند و برهان هر که بدان سخن گوید و نور هرکه از آن روشنی خواهد و یاور هرکه از آن گوش گیرد و حدیث هرکه بدان مناظره کند و پیروی هرکه بدان احتجاج کند و دانش هر که آنرا  در گوش گیرد و حدیث هر که روایت کند و فرمان هر که قضاوت کند و مایه خویشتن داری هرکه تجربه اندوزد  و لباس حافظ   وتگهبان هرکه بیندیشد و مایه فهم هر که زیرک باشد و یقین آنکه تعقل کند و مایه بصیرت آنکه تصمیم گیرد و نشانه آنکه باریک بین شود و اندرز آنکه پند  پذیرد و نجات آنکه تصدیق و آرامش انکه‌اصلاح جوید و مایه تقرب آنکه تقرب جوید و اطمینان آنکه توکل کند و نعمت انکه‌ کار خود بخدا واگذار کند و جایزه آنکه احسان کند و خیر آنکه پیشی گیرد و سپر آنکه صبر کند و لباس آنکه پرهیز کار باشد وکمک آنکه براه راست رود و پناه آنکه ایمان آورد و امان آنکه اسلام آورد و امید آنکه راست ‌گوید و ثروت آنکه  قناعت کند می باشد اینست حق  داهش هدایت نشانش بزرگواری وصفش بهتری است  پس برنامه اش روشن است و مناره اش تابان  و چراغش روشن هدف وپایانش عالی  میدان مسابقه اش  مدت عمر مسلمان کوتاه شرکت کنندگانش گرد آمده مسابقه اش  با شتاب  جایزه برندگان که بهشت است بزودی داده شود  کیفر  و انتقامش دردناک و ساز برگش کامل سوارانش  مسابقه دهندگان بزرگواراند  ایمان برنامه آنست و کارهای شایسته چرا غگاهش دانش چراغهایش دنیا  میدان مسابقه اش مرگ  

پایانش رستاخیز قیامت انجمن مسابقه   گزارانش بهشت  جایزه اش دوزخ  کیفرش تقوی ساز و برگش  و نیکو کاران سورانش  پس بسبب ایمان بر اعمال صالح استدلال شود وبا اعمال صالح فقه و دانش رونق گیرد و فقه و دانش موجب ترس از مرگ شود و با مرگ دنیا خاتمه پذیرد و با دنیا قیامت بگذرد و با اعمال شایسته در دنیا گرفتاریها قیامت بگذرد و با قیامت بهشت نزدیک شود و بهشت مایه حسرت و افسوس اهل دوزخ و دوزخ مایه پند پرهیزکاران و پرهیز کاری پایه ایمانست  استواری عمل و مداومت بر آن  امام صادق ع فرمود هرگاه مردی عملی انجام می‌دهد تا یکسال ادامه دهد  سپس اگر خواهد بعمل دیگری منتقل شود زیرا شب قدری که آنچه خدا می‌خواهد از خیرات و برکات در آنست در یکسال میباشد