اصول کافی جلد 3 ص 96 حدیث 5

امام صادق ع فرمودامیرالمومنین  ع کنار دیوار خمیده یی نشسته بود ومیان مردم،داوری مبکرد یکی از انها عرض کرد زیرا این دیوار منشین که شکسته امیرالمومنین ع فرمودمرد را اجلش  نگهداراست چون زمان مرگه هر کسی نزد خدا معین همین امر سبب میشود که پیش از ان نمیرد وچون حضرت از انجابرخاست دیوار فرو ربخت  امام صادق ع فرمودو امیرالمومنین ع این گونه کارهاو امثال ان را میکردو همبن است یقین

اصول کافی جلد 3 ص96 حدیث 4

امیرالمومنین صلوات الله علیه بر منبر فرمود هیچیک از شما مزه ایمان را نچشد تا انکه بداند انچه باو رسیده ممکن نبود که از او بگذرد و باو نرسد  انچه از اوگذشته ممکن نبود که باو  نبود که باو برسد زیرا قوه یی قادرو حکیم و مهربان بالای سر این جهانست و مواهب و عطایای خویش را طبق مصلحت  واستعداد افراد تقسیم مبکند 

اصول کافی جلد 3 ص127 حدیث 3

 امام صادق ع فرمود در ظمن انچه خدای عزوجل با موسی ع مناجات فرمود این بود که ای موسی تقرب جویندگان بمن بچیزی مانند پرهیز از محرماتم تقرب نجسته اند همانا من اقامت در بهشتهای جاودان را بانها شریک نسازم یعنی بهشتهای عدن مختص پرهیزگاران از محرماتست  4 امام صادق ع فرمود سحت تر چیزیکه خدا بر خلقش واجب ساخته ذکربسیار خداست  ومقصودم گفتن سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله و ا لله اکبر نبست اگر چه این هم از جمله ذکر است بلکه مقصود یاد اوردن خداست در انچه حلال و حرام فرموده که اگر طاعت خداست عمل کندواگر معصیت است ترک  نماید

اصول کافی جلد 3 126 حدیث6 و7 8

 رسولخداص فرمود پس از خودبر امتم از سه چبز میترسم گمراهی بعد از معرفت و فتنه های گمراه کننده و شهوت وشکم و فرج 7 میمون قداح گوید شنبدم امام باقر ع میفرمود هیچ عبادتی بهتر از عفت شکم و فرج یست  امام باقر فرمود هر چشمی روز قیامت گریانست جز سه چشم چشمی که در راه خدا شب را بیدار باشد و چشمی که از ترس خدا گریان شود  و چشمی که از محرمات خدا بسته شود

اصول کافی جلد 1 ص 341 حدیث 9

امام صادق ع فرمود  چون وفات رسول خدا ص در رسید عباس بن عبدالمطلب و امیرالمونین ع را طلب کرد و بعباس فرمود عمو محمد قبول مبکنی که ارث محمد را ببری قرضش را ببری را بپردازی  بوعدهایش وفا کنی اونپزیرفت و گفت ای ریول خدا پدر و مادرم قربانت من. پیر مردم عیالم.  بسیار. مالم اندک است وتو در سخاوت با باد مسابقه گذاشته ایچه کسی طافت وصایت ترا دارد حضرت اندکی سر پایین انداخت و سپس فرمود عباس می پذیری که ارث محمد را ببری وقرضش را اداکنی ووعدهایش را عملی کنی و عرضکرد یدر ومادرم بقربانت پیر مردی عیالمند و نادارم و تو باباد مسابقه داری  فرمود همانا این وصیت بکسی می سپارم که شایسته دریافت انست سپس فرمود ای علی ای برادر  محمد ص قبول داری که وعده های محمد ص را عمل کنی و قرضش را بپردازی ومیراثش را بگیری  در کیفیت سوال حضرت از این دونفر نکته ای لطیف است که خطاب بعباس اولا گرفتن میراث را  میفرمایدو نسبت بعلی ع قرض ووعده را مقدم میذاردتا تلویحا اشاره بطرز فکر ان دو نفر نموده باشدعلی عرضگرد اری پدر ومادرم بقربانت سود وزیانش با من علی ع فرمود من بپیغمبر نظر میکردم دیدم انگشتر خویش از انگشت بیرون کردو فرمود تا من زنده ام این انگشتر این انگشتر بدست کن چون در انگشتم نهادم نطر کردم وارزو بردم که از تمام ترکه ان حضرت همین انگشتر نهادم وبان نظر کردمو ارزو بردم کهاز تمام ترکه ان حضرت  همین  انگشتر را داشته باشم  سپس فریاد زد ای بلال ان کلاه خود و زره و پرچم و پبراهن و ذوالفقار و عمامه سحاب وجامه برد ک کمربند و عصا را بعلی ع فرمایدمن تا این ساعت ان کمر بند را ندیده بودم  قطعه رشته ای اورد که چشمهارا خیره میکرد و معلوم  شد که از کمر بندهای بهشتی است پیغمبر است پیهمبر فرمود ای علی جبرییل این را برایم اورد و گفت ای محمد این را در حلقه های زره بگذار و در جای کمر بند بکمر ببند  سپس دو جفت نعلین عربی طلبید که یکی وصله داشت ودیگری بی وصله بودو دو پیراهن خواست یکی پیراهنی که با ان بمعراج رفته بود ودیگر پبراهنی که با ان بمعراج رفته بودو دیگر پیراهنی که با ان بجنگ احد رفته بود  سه کلاه را طلب کلاه مسافرت وکلاه روز عید فطر و قربان و روزهای جمعه و کلاهی که بسر میگذاشت  و با اصحابش مجلس میکر د سپی ای بلال دو استر شهبا و دلدل ودوشتر عضباو قصوی ودو اسب جناح و حیزوم را بیاور جناح اسبی بود که بدر مسجد بسته بود  و پبغمبر ص برای کارهای شخصی خود مردی را میفرستادکه انرا سوار شود وبتازد و حیزوم اسبی بود که پیغمبر باو میفرمود پیش برو ای حیزوم (برای راندنهر حیوانی در هر لغتی کلمه مخصوصی بکار میبرنددر لغت عربی برای راندن اسب و اقلم گویند مجمع البحرین) ،والاغی راکه عفیر نا داشت اورد  پیغمبر فرمود تا من زندهام اینهارا دریافت کن   امیرالمومنین علیهالسلام. گوبد نخستین چارپایی که مردهمان عفیربود  ساعتی که پیغمبرص  در گذشت. افسارشرا پاره کردو میتاختتا در محله. قبا بر سر چاه بنی حطمه رسید خودرا در ان افکند وهمان چاه گورش گشت و روایت شده که امیرالمومنین. علیه السلامفرمود این الاغ با پیغمبر ص بسخن درامد وگفت پدر و مادرم قربانت پدرم از پدرشو او از جدش و او از پدرش نقل  کردکه او با جناب نوح در کشتی و اخرین ایشان بر ان سوار شودخدا را شکر که مرا همان الاغ قرار داد توضیح قسمت اخر روایت که راجع بسخن گفتن الاغ است بلفظ ورودی نقل شده ومعلوم نیست که چه اشخاصی انرا برای مرحوم  کلینی نقل کرده اند وباصطلاح علم در ایه مرسل ومقطوع است ودر مقام اعتبار بپای روایات مسند نمیرسد

اصول کافی جلد 1 ص333 حدیثو5

ابن کثیر گوید امام صادق ع در باره ایه شریفه 40 سوره 27 کسی که دانشی بکتاب داشت کسی که دانشی بکتاب داشت اصف بن برخیا بقول مشهور  گفت من ان تخت را نزد تو اورم  پیش از انکه چشمت را بهم زنی انگاه انگشتانش را باز کرد وبر سینه اش گذاشت و سپس فرمود بخدا که همه علم کتاب نزد ماست ولی اصف اندکی از انرا میدانست واز برکت همان مقدار بود که توانست تخت بلقیس را در چشم بخم زدنی سلیمان حاضر کند و خدایتعالی ابن داستان را در سوره  نمل بیان مبکند 

اصول کافی جلد 1 ص49 خدیث 1

یکی از اصحاب گوید از امام صادق ع پرسیدم که مردی ابله دار جنب شده بود او را غسل دادند و مرد فرمود اوراکشتند جرا نپرسبند همانا دوای نفهمی پرسش  است 2 حضرت صاوق ع بحمران را جع بسوالیکه کرده بود همانا مردم هلاک شدند چون نپر سیدند 3 و فرمود بر در این علم قفلی است که کلید ان پرسش است  4 و فرمود مردم در فراخی و گشادگی نیستند مگر اینکه بپرسند و بفهمندو امام خویش بشناسد و بر انها رواست که بانچه امام گوید عمل کنند اگرچه از روی تقیه باشد

اصول کافی جلد 1 ص 48 حدیث 3

رسولخدا فرمود حوارین بعیسی  علیهالسلام گفتند یا دوح الله با که بنشینم فرمود با کسیکه. دیدارش شما را بیاد خدا اندازد و سخنش دانشتانرا زیاد کند وکردارش شما را باخرت تشویق کند  4 رسولخدا فرمود همنیشنی با اهل دین شرف دنیاو اخرتست  امام باقر ع فرمود نشستن نزد کسیکه باو اعتماد دارم از عبادت دارم از عبادت یکسال برایماطمبنان بخشتر است 

 

اصول کافی جلد 1 ص48 حدیث 1

امام فرماید لقمان بپسرش گفت  پسر عزیزم همنشین را از روی بصیرت انتخاب کن اگر دیدی گروهی خدای عزوجل  را یاد میکنید با ایشان بنشینکه اگر تو عالم باشی علمت سود بخشد و اکر جاهل باشی ترا بیازموزند وشاید خدا بر انهاسایه رحمت اندازدو ترا هم فرا گیرد و چون دیدی گروهی بیاد خدا نیستند  با انها منشین زبرا اگر تو عالم باشی علمت سودت ندهت و اگر جاهل باشی نادانتر کنند وشاید خدا بر سرشان کیفری ارد وتراهم فرا گیرد2  موسی بن جعفر فرمود گفتگوی با عالم در خاکروبه بهتر از گفتگو ی با جاهل است روی تشکها 

اصول کافی جلد 1 ص 337 حدیث بقیه از حیث قبلی 1

حضرت بمن فرمود ایندونفر رک میشناسی عرصکردم اری اینهااهل بارا رما هستند واز طایفه زبدیه میباسدو عقیده دارند که شمشیر پیغمبر صلی الله علیه و اله نز.د عبد الله بن حسن است فرمود خدای لعنتشانکند دروغ مبگویند  بخدا که عبد الله بن حسن انرا ندیده نه با بک چشم نه با دو چشمش وپدرش هم انرا ندیده جز اینکه ممکن است انرا نزد علی بن حسین دیده باشد گر راست مبگوبند چه علامتی در دسته انست و چه نشانه. و اثری در لبه تیغ انست همانا شمشیر پیغمبر صلی الله علیه اله نزد من است همانا پرچم وجوشن زره وخودپیغمبر ص  نزد من است  اگر راست میگویند در زره پیغمبر صلی الله علیهو اله چه علامتی است خمانا  پرچم ظفر بخش پیغمبر ص نرد من است  همانا الواح موسی وعصای نزد من است  همانا انگشتر سلیمان ب، داود نرد من منست وطشتی که موسی قربانی را در ان انجام میداد نزدمنست همانا اسمی که نزد پیغمبر ص بود وچون در چبهه جنگ  انرا  مسلمانان وکفار میگذاشت چوبه تیری از کفار بمسلمین نمیرسید نزد من است و منانرا میدانم همانا انچه را ،فرشتگان آز اسلحه برای، پیغمبران سابقاوده اند نزد من است وداستان سلاح در خاندان ما همان دآستا تا بوتست در بنی اسراییل بر در هر خاندانیکه تابوت پبدا میشد نشانه اعطا نبوت بود وسلاح بهرکس از ما خانوآده رسد امامت باو داده میشود همانا پدرم زره  رسولخدا ص پوشیدودامنش  اندکی ب.زمیین میکشید ومن انرا پوشیدم همچنان بود گاهی بزمین میکشید و گاهی نمیکشید و احتلاف محسوسی نداشت وقایم ما کسی است که چون انرا پوشد باندازه قامتش باشد انشااله توصیح مرحوم مجلسی فرماید تابوت صندوقی بود برای تورات از چوب شمشاد وطلا کاری شده بحجم سه ذراع در دو زراع چون موسی بجنگی میرفت تابوت در جلو لشگر میبردند تا لشگریان بارامش دل یا بندو فرار نکنند