اصول کافی جلو 3 ص 225 حدیث 19

امیرالمومنین ع فرمود انسان اگرچه مال وفرزند هرگز نباید از خویشاوند خود واز دوستی و کرامت ودفاع دستی وزبانی انها رو بگرداند انهااز همه مردم گردشرا محکمتر دارند و باو مهربانترند و اگر مصیبتی با رسد یا بدی برایش پیش اید پریشانی اورا سامان دهننده ترند وهر که دست کمک از فامیل خویش باز گیرد از انها بکدست گرفته شده واز خود او دستها بسیار و هر که نرمی و فروتنی کند دوستش از او مودت بیند و هرکه چون دارا شود دست باحسان گشابدانچه را داده خدا در دنیایش جبران کند اخرت برایش چند برابر سازد ونام نیکی که خدا برای کسی در میان مردم میگذارد از مالیکه میخورد وبارث میگذارد بهتر است هر یک از شماکه ثروت مالی پیدا کرد نبابد تکبرش زیاد شود وخود را بزرگ دارد و از خیشاوندان دور شود و هیچیک از شما نباید نسبت به براد یکه چون مال ندارد باو احسان. نمیکنندوازاو دوری کندو هیچیک از شما نبابد از بستن شکست و تنگدستی خویشاوندش بچیزی که اگر نگهدارد سودش ندهدو اگر از ستش دهد زیانش نرساند غفلت کند زیرا گاهی ممکن است خویشاوند بچیزی احتیاج داشته باشد که نزد او اضافه و بیکار باشد