اصول کافی جلد 2 ص 268حدیث 2

اجمد بن محمد عبدالله آز یکی از ایمه ع نقل مکند که فرمود تمام دنیاو انچه در انست از ان خدآی تبارک و   تعلی و پیغمبرش واز ان ماست پس هرکه بر قسمتی از دنیا ظفر یابد باید از خدا پرواکند و حق خدای تبارک و تعلی را از زکات و خمس و خراچ ادا کند  وبابرادرانش نیکی نماید واگر چنین نکند خدا ورسولش وما ازاو بیزاریم 3  عمر بن یزبد گوید مسمع را در مدینه دیدم واو در انسال وجهی را خد مت امام صادق ع برد. و انحضرت نپذیرفته بود من باو گفتم چرا امام صادق  ع وجهی را که برایش بردی بتو رد کرد گفت ان وجه خدمتش بردم  عرض کردم غواصی دریای بحرین بمن واگذار شده من چهار صد هزا ردر هم استفاده کرده ام و خمس ان را که 80 هزار در هم است برای شما اورده ام من نخواستم این وجه را که حق شماست و خدای تبارک تعالی در اموالما قرار داده از شما باز دارم و خود تصرف کنم حضرک فرمود مگر ما وانچه خدا از ان بر اورده حقی جز خمص نداریمای سیار همه زمیناز ان ماست  پس انچه خدا از ان بر اورد متعلق بماست   من بحضرت عرثکردم من  همه ان وجوه را خدمت شما خواهم اوردفرمود ای ابا سبار ما انرا برای تو روا ساختم و حلال. نمودیم مالت را بر گیرونیز هر زمینی که در دست شیعیان مااست برای ایشان حلالست تا زمانیکه قایم ما قیام کند انجضرت قسط خراج را از ایشان بگیردوزمین را در دستشان بافی گذارد ولی زمبنهاییکه در دست غیر شیعانست استفاده ایکه از ان میکنند برای ایشان حرامست. تاا  زمانیکه قایم ما  قیام کند وزمین را از دست ایشان بگیردو انها را با خواری بیرون کند