اصول کافی جلد 2 ص462 شرح مجلسی ره

شرح مجلسی از شیخ طوسی  قده نقل میکند که حضرت  صاحب الامر ع را از باب تقیه غریم می گفتند و این اصطلاح بعنوان رمز از قدیم در میان شیعه معروف بوده است انگاه خود  مجلسی گوید کلمه غریم ببستانکار و بد هکارر دو اطلاق میشود اگر معنی اول مراد باشد از این جهت است که اموال  انحضرت مدیون سهم امام  دست مردم است و انحضرت بستانکاراست و معنی دوم از ابن نظر است که انحضرت مدیون تعلیم و تربیت مردم استو از لحاظ غیبت و پنهایش گویا بانها بدهی دارد