اصول کافی جلد 2 ص467 حیث 30

حسین بن حسن علوی گوید مردی از ندیمان روز حسنی و  مرد وبگری که همراه او بود باو گفت اینک او یعنی حضرت صاحب الزمانع اموال  مردم بعنوان سهم امام علیه السلام جمع میکند ووکلایی دارد ووکلاه انحضرت را که در اطراف پراکنده  بودند نام بردند این خبر بگوش عبید الله بن سلیمان وزبر رسیدوزیرهمت که وکلا را بگیرد سلطان گفت  جستجو کنید و به بیندخود این مرد کجاست. زیرا این کار سختی است  عبدالله بن سلیمانگفت وکلا را میگیریم سلیمان گفت نه بلکه اشخاصی را که  نمیشناسید بعنوان جاسوس با پول نزد انها میفرستیم هر کس از انها پولی قبول کرد اورا میگبریم از حصرت بهمه و کلاه دستوری داده شود از هیچکس چیزی نگیرند و از گرفتن سهم امام خود داری نمایید و خود را بنادانی زنند مردی ناشناس بعنوان جاسوسی نزدمحمدبن احمدامد ودر خلوت باو گفت مالی همراه دارم که میخواهم انرا برسانم محمد گفت اشتبا کردی من از ابن موصوع خبری ندارماو همواره مهربانی وحیله گری خودرا بنادانی میزدو نیز انهااسوسها را در اطراف منتشر کردندووکلا از گرفتن خوداری  میکردندبواسطه دستوریکه بانها رسیده بود