اصول کافی. جلد 2 209 حدیث 1
سلیمان بن جعفر گوید شنبدم حضرن رضا ع میفرمود همانا علی بن عبدالله بن حسین بن علی بن حسین بن علی بن ابطالب علیهمالسلا، و همسر و پسرانش اهل بهشتند سپس. فرمود هر که از اوالاد علی و فاطمه. علیهماسلام عارف باین امامت باسد اهل بهشتندمانند مردم دیگر نیست شرح علامه مجلسی ره گوید ظاهرابجای هبدالله عبیدالله صحیح است چنانچه گفته چنانچه گفته صاحب عمده اطالب ومقاتل الطالبین ومورخین دیگر بر ان دلالت سپس ارعمده الطالب نفل میکند که اولادحضرت علی بن احسبن علیهماسلام از شش پسر باقی ماندند 1 امام محمدباقرع 2عبدالله باهر 3 زید شهید 4 عمر اشرف 5 حسین اصغر 6 علی ا صغر یکی از پسران حسین اصغر عبیدالله اعج است که این علی صالح است پس توست اورا زنی صالحه بنام ام. سلمه بود که از شدت اخلاص و ارادتی که بحضرت ع داشت روزیکه انحضرت بعیادت شورهرش تشریف اورده بود او از پشت پرده بانحضرت میتگریست و چون از مجلس برخاست محل جلوس امام ع را میبوسید و بعنوان تبرک بر ان دست میمالید حضرت رضا ع از خانواده علی صالح تجلیل فرمود بهشت را انها وعده داده و در اخر. فرمود است داتیکه بامامت عارف باشند مانند دیگران نیستند. یعنی. ثواب انها از سایر مردم بیشتر است بواسطه شرافت نسب ایشان چنانچه خدا در باره همسران. پیمغمبر ص این امتیاز را قایل شده است با بجهت اینکه ایمان واطاعت ایشان از خویشان از امامیکه از خویشان و فامیل خود انهاست دشوار و مشگلتراست نسبت بسایر مردم زیرا اسباب حسد کینهدر انجا قویتر و خضوع و کوچکی کردن در برابر فامیل سختتر و گرانتر است ولذا شیطان ایشانرا با دعا امامت بیشتر وسوسه میکند بعضی گفته اند علتش اینستکه طاعت و عبادت سادات ثوابش دو برابر مردم دیگر است چنانکه عقوبت گناه و نافرمانی ایشان هم دو برابر است