اصول کافی. جلد 3 ص 158 حدیث11
امام صادق ع فرمود خلق وخوی بخششی است که خدای عزوجل بمخلوقش عطا میکند رخی از ان غریزی و فطری وبر حی از ان نیت است یعنی با تصمبم و اکتساب و تمرین پبدا مبشود غریزه و فطرت ثانوی میگردد. عرضکردم کدامیک ازاین دو بهتره است فرمود انکه غریزه دارد بر ان سرشته شده و غیر ان نتواند کند و انگه نیت دارد سختی خودرا بصبر بر طاعت وامیدارد پس این بهتر است شرح برخی از ان. اخلاق حمیده مانند سخاوت وحیاو غیرت و صبر در بعضی از مردم سرسته شده فطری و ذاتی انهاست و صفات نیک دیگری در همین اشخاص یا اشخاص دیکر بنحو اقتضا و عاریه فرار داردکه اگر انسان روی انها تمرین کند و خودرا بسختی به انها وادارد بتدریج ممکن است همان اخلاق و صعات مانند دیته اول ملکه راسخه انها گردند که نتوانند از ان تجاوز کنند ودست بر دارند و پیداست که انظر واقع و حقیقت بدون ملاحظه دار تکلبف دسته اول. بهتراست و هرکس انهاراطالبتر ولی از نظر عالم تکلیف و ثواب و عقاب فضیلت با دسته دوم است ریراانهابا تحمل رنج و مشقت بدسته اول رسیده اند و تحمل رنج و مشقت نزد خدا بی ثواب. وپاداش نباشد
