اصول کافی جلد 3 ص 202 حدیث 20

امام باقر ع فرمود حکایت شخص حریص بدنیا حکایت کرم ابریشم است که هر چه بیشتر برخود تند امدنش دور تر شود تا انکه از غصه بمیرد امام صادق ع در انچه لقمان پسرش را موعضه گرد این بود که پسرجان مردم پیش از تو برای فرزندان خود اموالی گرد اوردند ولی نه ان اموال گردامده باقی ماندونه اولادی که برای انهاگرداورند و همانا و بنده مزدوری باشی که بکاری دستورت داده اند  واجرتی برایش وعده داده اند پس کارت را تمام کن واجرتت را تمام بگیر  در این دنبامنند گوسفندی مباش که در این دنیا مانند گوسفندی مباش که در میان زراعت سبزی افتاده و بجورد تا فربه شود و مرگش هنگام فربهیش باشد بلکه دنیا را مانند پل روی نهری دان که بر ان میگذری و انراوامبگذاریوتا پایان رورگار بسویش بر نمبگردیخرابش کن و ابادش مساز که مامور بساخنش نیستی بدانکه چون فردای قیامت در برابر خدایعزوجل بایستی از چهار چبز پرسش شوی  1 جوانبت رادر راه پیرکردی2 عمرت را در چه راه بسر بردی 3 مالت را از چه دست اوردی 4 ودر چه. راه خرج کردی پس امده این مقام باش و پاسخش را تهیه کن وبر انچه از دنیااز دست رفت افسوس مخو ر زیرا ندک دنیا دوام وبقایی نیست  ب.سیارش از بلاایمن ایمن نباشدپس اماده بر حذر باش و در خود کوشش کن و پرده غفلت از چهره دل بردار و متوجه احسان پروردگارت بسبب اعمال صالح باش ودر دلت توبه را تازه دار و در زمان فراغت بشتاب پیش از انکه اهنگ تو شود ومرگت فرا رسد  میان تو و خواسته هایت پرده افتد