اصول کافی جلد 3 ص 203 حدیث 21

امام صادق ع میفرموداز مناجتهایخدای عزوجل با موسی. ع این بودای موسی بدنیا تکیه مکن مانند تکیه کردن  ستمگران و تکیه کردن کسی که انرا پدر ومادر خود دانسته ای موسی اگر ترا بخودت واگذارم که بان بنگری محبت ورونق دنیا بر تو چبره شود ای موسی ر کار خیر با اهلش مسابقه گذا رو لر انها پیشی گیر زیرا کار خیر مانند اسمش نیکو وپسندبده است و انچه از دنیا را که بدان احتیاج نداری رها کن و بفریب خورندگان بدنیا و بخود واگذاشتگان منکر و بدانکه اغاز هر فتنه یی محبت دنیا استو بمال زیاد هیچکس غبطه مبر زبرا مال بسیار مایهگناه بسیار است نظر بحقوق واجبه و بحال کسیکه مردم از او خشنودند غبطه  مبر تا بدانی خدا از او خشنود است و نبز بحال مخلوقی که مردم از او اطاعت کنند غبطه مبر زیرا  اطاعت و پبروی نا حق مردم از او باعث هلاکت او و پیروانش باشد