اصول کافی جلد 3 ص 272 حدیث 5

امام صادق ع فرمود خداوند وحی بداود ع کرد براستی که بتده ای از بندگان من جسنه بجا اورد و بسببان بهشت را بر وی مباح گردانم داود ع عرض کرد پروردگارا کدام است ان حسنه فرمود بر بنده مومن من سرور وخوشحالی وارد سازد اگر چه بیک دانه خرماباشد  داود ع گفت خداوند ا سزاوار است کسی را که ترا. شناسد امید خود از تو بر مگیرد