اصول کافی جلد 3 ص230 حدث1

 ابو ولاد حناط گوید از امام صادق ع. پرسیدم خدای عزوجل که فرماید بپدر و مادراحسان کنبد 23 سوره 17 این احسان چبست فرمود احسان ابستکه با انها نیکو معاشرت کنی انها را مجبور نکنی که چیز که چیزبرا که احتیاج دارند از تو بخواهد اگر بیناز باشند بلکه بابد اظهار نکرده وظیفه خودرا انجام دهی مگر خدای نمی فرماید هر گز به نیکی نرسید مگر از انچه دوست داربد انفاق کنید 92 سوره 3 سپس امام صادق ع فرمود و اما قول خدای عزوجل اگر یکی از ایشان یا هردو انها نزد تو بپیری رسیدند بانها اف مگو وتندیشان مکن 23 سوره 17 یعنی اگر دلتنگ کردند بانه اف مگو  واگر ترا زدند بکو خدا شمارا بیامرزد اینست سخن شریف تو و فرمود و از روی مهربانی. برای  انها جنبه افتادگی پیش اور یعنی دیدگانت را بانها خیره مکن بلکه با مهربانی ودلسوزی بانها بنگر وصدایت را ازصدای انها بلند تر مکن ودستت را بالای انها مگیر وبر انها پیشی مگیر