اصول کافی جلد 3 ص271 حدیث 1

امام باقر ع فرمود رسولخدا ص فرمود هر کس مومنی را شاد و خوشحال سازد پس براستی که مرا خوشحال ساخته و هرکس مرا خوشحال سازد براستی که خدا را خوشحال نموده 2 امام باقر ع فرمود لبخند شخص در روی برادر مومنش حسنه باشد و بر داشتن خاشاکی از روی وی حسنه باشد و خدا بچیزی که محبوتر باشد او از مسرور ساختن مومن پرستش نشده 3 امام باقر ع فرمود در انچه که خداوند با بنده خویش موسی ع مناجات کرد این بود مرا بندگانی است که بهشت خویش بر انها مباح و ارزانی داشته ام وایشان را در ان فرمانروا ساختم موسی ع عرضکرد پروردگارا اینان کیانند که بهشت خود بر ایشان مباح گردانیدیو انان را در ان حاکم ساختی فرمود هر که مومنی را خوشحال سازد انگاه امام فرمود مومنی در مملکت یکی از جباران بود و ان جبار اورا تکذیب مینمود و حقر می شمرد ان مومن از ان دیار ببلاد شرک گریخت و بر یکی از انان وارد شد وی از او پذیرایی نمود و اورا جای داد و مهربانی کرد و میزبانی نمود پس چون مرگ ان مشرگ فرا رسید بقیه دارد