اصول کافی. جلد 3 ص332 حدیث 21
پنجشنبه, ۱۶ مرداد ۱۳۹۹، ۰۷:۴۷ ق.ظ
امام باقر ع فرمود امیر المومنین ع نماز صبح در عراق بجماعت ،گزارد چون. رو بر گردانید مردم را موعظه فرمود واز خوف خدا گریست وانها را نیز گریانید سپی فرمود هان بخدا در زمان دوست صمیمم پیغمبر ص مردمی را میشناختم که در بامدادو شام زولیده گرد و گرسنه بودند پیشانی انهار در اثر سجده مانند زانوی بز بود برای پروردگارم خود با سجود و قیام شب را مبگزراننیدند کاههی روی پا ایستاده و گاهی پبشانی بزمبن میگذاشتند با پروردگار خود مناجات نموده و ازادی خویش را از اتش دوزخ طلب میکردند بخدا که انها را با این حال دبدم که ترسان ونگران بودند
