اصول کافی جلد 3 ص382 جدیث 10

امام صادق ع میفرمود گناهان کبیره نومبدی از رحمت خدا در دنیا ویاس از مرحممت او در اخرت وایمنی از مکر خدا یعنی ز عذاب او و قتل نعسیکه خدا حرام کرده و نافرمانی پدر ومادر و خوددن مال یتیم بنا حق و خوددن ربا بعداز دانستن  تعرب بعد از هجرت متهم ساختن زن پاکدامن ک فرار از جهاد  بامام ع عرض شد  بفر مایید  کسیکه  مرتکب کبیره شه و بی توبه بمرد از ایمان خارجست و عذاب او مانند عذاب مشرکین باشد که مخلد و جاودانست یا پایان میپذیرد فرمود اگر اعتراف کند که گناه کبیره کرده و بر او حرامست ودر ارنکابش عذاب میشود وحلال نیست  عذاب میشود عذابش از اولی سبکتر است و انگاهاز ایمان بیرونش میبرد ولی از اسلام خارجش نمیکند