اصول کافی جلد 4 ص 189 حدیث 1 باب محاسبه وحساب کردت عمل

علی بن الحسین ع فرمود پیوسته امیرالمومنین میفرمود همانا روزگار سه روز است که تو در میا نه انهایی دیروز که گذشت با هرچه دران بود و هرگز بر  نگردد پس اگر کار نیکی در ان انجام دادی خوشحال و شاد هستی و اگر تو در ان تقصر روا  داشته ای افسوص سختی برفتن ان و بتقصیربکه در ان کرده ای. داری و تو در روزیکه هستی در باره فردایت  غافلی و ندانی چه شود شاید بدانی ترسی اگر هم برسی شاید بهرهات از لحاظ تقصیر و کوتاهی کردن مانند بهره دیروز گذشته ات باشد پس یکی از ان سه روز گذشته است و در ان کوتاهی کردی  ویکی. روز اینده است که انتظار امدنش داری و یقین نداری که در ان کوتاهی نکنی و همانا تویی و انروزی که در ان هستی و. تورا سزاوار است تعقل کنی ودر کوتاهی کردن گذشته ات بیندیشیکه چه حسناتی. از دستت رفته تا اکنون در این روز بدست اری وچه گناهی. کرده ای که در ان کوتاهی کنی ومرتکب ان و تو با این حال رو بفردایی هستی که اطمینان نداری که بدان برسی و یقین نداری که در ان کار نبکی بدست اوری و انجام دهی یا چیزی تورا از گناهی تباه کننده که نیکیها را تباه سازد باز دارد پس تو نسبت بروزی که 

 در جلو داری مانند روزی هستی که پشت سر گذارده ایپس کارکن مانند ان مردیکه از همه روزها امیدی ندارد جز بهمان روزی که در انست و شبش کارکن یا اگر نخاهی واگذار وخدا بر کار تو کمک کند