اصول کافی جلد 4 ص 397 بقیه. حدیث قبل
سپس. امام بافر ع این ایه خواندنچشند در ان مرگرا جز همان مرگ نخستبن سوره دخان ایه 56 سعد کوید عرصکردم فدابت گردم ای ابا جعفر ایا قران نیز سخن. گوید حضرت لبحندی زد و فرمود خدا رجمت کند شیعبان ساده دل ما را که اهل تسلیم هستند و بسخنان ما گردن نهند سپس فرمود اری ای سعد نماز هم سحن مبگوید و صورتی و خلقی دارد فرمان میدهد قد غن کند سعد گویدار این سخن رنگ. من گشت و گفتم این دیگر چیزی است که من نمیتوانم میان مردم. بگویم حضرت باقر ع فدمود ایا مردم جز همان شیعیان ما هستند پس هرکه نماز را نشناسد حق ما را منکر شده سپس فرمود ای سعد من کلام قران را هم اکنون بگوش نو. برسانم سعد گوید عرضکردم بلی رحمت خدا بر شما باد هرمود. و همانا نماز باز میدارد از فحشا ه ناشایست و منکر نا پسند وهر اینه ذکر یاد خدا بزر گتر ایت سوره. عنکبوت ایه 45 پس نهی که همان باز داشتن میباشد سخن است و فحشا و منکر مردانی هستند و مابیم ذکر خدا و مابزرکتریم
