اصول کافی جلد 4 ص 456 حدیث 9

از لقمان حدیث شد که به پسرش گفت ای پسر جانم زیادبا مردم نزدیک مشو که موجب دوریت از دلها انها شوی یعنی چون زیاد رفت و امد با مردم کردی موجب ملال و خستگی انها شود ودر نتبجه موردبی مهری انان واقع شوی و یکسره از انان دورر مکن که اعتنایت نکنند و خوار و بی مقدار شوی هر جانداری همانند خودرا دوست دارد و اومیزادهم بمانند خود دوستی ورزد  کالای خودرا جز در نزد خریدار و جویایش پهن مکن و چنانچه میان گرگ و گوسعند دوستی نباشد خم چنین میان نیکو کار و بد کار دوستی نباشد وهر که بقیر نزدیک شود پاره ای از ان بچسبد هم چنین هر کسی با تبهکار در زندگی شریک شود از روشهای او بیاموزد وهر یک جدال وستیزه جویی را دوست دارد دشنام خورد و هرکه بجاهای بد رود متهم گردد وکسی که با رفیق بد هم  نشین شوددر امان نباشد و هرکه زبان خودرا نگه ندارد پشیمان گردد