اصول کافی جلد 4 ص204. 8

شرح حدیث قبل مجلسی ره گوید شابد مقصوداز رفع  گفتار انحضرت که فرمود جهار چیز از امت من رفع شده وبرداشته شده رفع مواخذه باشد و عقاب و محتمل است در بعضی اصل ان باشدیا تاثیر ان حکم تکلبفی ان و شابد خصو صیت امت انحضرت در برخی منظور نباشد و مقصود اختصاص  مجموع انهاباین امت است و گرچه برخی از انهامشترک این امت ودیگر امتهااست پس خطامانند اینکه خواسته است شکاری رابا تیر صید کند با نسانی خورده مانند خطا کردن طبیب و فتوای دهنده و مقصود در اینجا رفع گناه است واین با وجوب ضمان در دنیا نداردگر چه ظاهگر این حدیث رفع. ظمان هم هست و همچنین رعع گناه بسبب فراموشی منافات با وجوب اعاده نماز مثلادر انجایبکه رکن فراموش شود ندارد و هم چنبن منا فاتی با وجوب سجده سهو و تدارک برخی از واجبات غیر رکنی ندارد وگفته شده است از رفع عهمیده شود که ایندویعنی خطا و نسیان موجب گناه و عقوبت شوند ولتی خدای تعالی از هردوی انهایعنی گناه وعقوبت از راه .    رحمت تفضل. سرفنظر کرده است و اکراه اعم است از اینکه در اصول دین باشد یا در فروع ان ار انچجه که تقبه در ان جایزاست نه انچه تقیه در ان نیست قتل نفس و مالم  یطیقو یعنی تکلیفهای مشقت وار ودستورات سختی که از اینامت برواشته شده