اصول کافی جلد 4 ص30 حدیث 1

ابو محمد وابقی گوید شنیدم از حضرت صادق ع که میفرمود از هواهای  نفسانی ود بر حذر باشید و بترسید چننانچه از دشمنان. حذر مبکنید زیرا چیزی برای مردان دشمن تر از پیروی هواهای خودشان ودرو شده های زبانهاشان یعنی انچه بیهوده از دهان خارج خارج شودنیست  توضیح باید دانست که همه انچه دل بخواهد وپیروی هوای نفس همه جا مذموم نیست بلکه میزان همانست که در باب دوستی دنیا گذشت که هر هوای نفس همه جا مذموم نیست بلکه میزان همانست که

 در باب دوستی دنبا گذشت که هر هوای نفسی که فقط خاطر شهوت رانی و. لذت جسمانی و اغراض دنیوی باشدوخدا در ان منظور نباسد پبروی ار ان مدموم است وچنانچه پبروی کرد پیروب نفس اماره بسوی را کر ده است و انچه انسان بخاطر اطاعت امر خدای سبحان انجام دهد و برای تحصیل رضای او باشد اگرچه بر طبق دلخواه و هواپرستی او باشد مذموم نیست پس ممکن است گاهب انسان بخاطر شهرت در عبادت جلب قلوب   جهال و نادانان تر ک لذات نفسانی کند وگرسنگی و تشنگی و شب زنده داری را بر خود هموار کند ولب مذموم باشد زبرا بخاطر اغراض پست دنیا بوده ودر مقابل گاهی مم کن است بخاطر انجام فرمان خداو بمنظور بدست اوردن فرزند صالح وشایسته یا برای الوده نشدن بحرام اردواج کند و با حلال خود چماع کند  وچنین سخصی اگر چه لذت جسمانی هم میبرد ولی مذموم نیست چون هدفش در این عمل کار صحیحی است این بود ملحضیاز کلام مجلسی علیه الزجمه