اصول کافی جلد 4 ص53 حدیث 7

 حمادبن بشیرم از حضرت صادق ع فرمود رسول خدا ص فرمود خدای عزوجل فرماید هرکه بدو  ستی از من اهانت کند بتحقیق برای جنگ با من کمین کرده است ه هیچ بنده یی بچیزی بمن تقرب نجویند که نزد من محبوتر از انچه بر او وتجب کرده ام باشد و خمانا او بوسبله نماز نافله بمن نزدیک شود  تا انجا که من اورا دوست بدارم و هنگامی که اورا دوست بدارم گوش او شوم همان گوشی که با ان میشنود و چشم او گردم همان چشمی که بان ببیندوزبانش شوم همان زبانی که با ان سخن گوید ودست او گردم همان دستی که با ان بگبرد اگر مرا بخواند اجابتش کنم و اگر از من خواهشی کند باو بدهم و من در کاریکه انجام دهم هیچگاه تردید نداشته باشم مانند تردید یکه در مرگ مومن دارم زیرا او مرگ را خوش ندارد ومن ناخوش کردن اورا