اصول ک افی جلد 4 ص70 حدیث 2 ص70
محمدبن سنان گوید نزد حضرت رضا ع بودم پس بمن فرمود ای محمد بدرستیکه در زمان بنی اسراییل چهار نفر مومن بودند پس روزی یکی از انان برای صحبتی گرد امده بودند رفت ودر زد غلام بیرون امد باو گفت اقایت کجاست و گفت در خانه نیست انمرد بر گشت و غلام نیز نزد اقایش رفت اقایش از او پرسیدانکه در زد که بود گفت فلانکس بود و من باو گفتم که شما در خانه نیستید انمردساکت شد و اعتمایی نکرد و علام خودرادر اینباره سرزنش نکردو هیچ کدام یک از ان سه نفر از این پیش امد اندوهی بحود راه ندادند و شروع بدنباله سخن خود کردند همینکه فردای انروزشد انمردمومن بامداد بنزد ان سه نفر رفت و بانها بر خوردکرد که هر سه از خانه بیرون امده بودند ومیخواستند بکتشراری یا باغی که ازیکی از انان بود بروند پس بانان سلام کرد و گفت من هم با شما هستم و بهمراه شما بیایم گفتند اری وار او نسبت به پیش امد دیروز عذرخواهی نکردند واو مر دی مستمندو ناتوان بود پس براه افتادند و همین طور که در قسمتی از راه میرفتند ناگاه قطعه ابری بالای سر انهاامد وبر انها سابه انداخت انان گمان کردندکه باران است پس شتافتند که باران نخورند ولی چون ابر بالای سرشان قراد ،رفت یک منادی از میان ان ابر فریادزد ای اتش اینان را در کام خود بگیر ومن جبرییل فر ستاده خدابم بناگاه اتشی از دل ان ابر بیرون امدو ان سه نفر را در خود فرو برد و انمردمومن تنهاو هراسناک بماند واز انچه بر سر انها امده بود در شگفت بود ونمیدانست سبب چیست پس بشهر برگشت و حضرت یوشع بن نون وصی حضرت موسی ع را دیدار کرد و جربان را با انچه دبده بو دفرمود ایا نمیدانیکه خداوند بر انها خشم کرد پس از انکه از انان خشنود و راصی بودواین پیش امد برای ان کاری بود که باتو کردند عرصکرد مگر انها با من چه کردند یوشع جریان را گفت انمرد گفت من انها رتا حلال کردم واز انها گذشتم فرمود اگر این گذشت تو پیش از امدن عذاب بود بانهاسود مبداد ولی اکنون برای انان سودی ندارد شاید پس از این به انها سود بخشد
