اصول کافی ج2 ص 210 حدیث 3
عبدالرحمن ابی عبدالله. گوید بامام ع عرضکردم منکر امامت از خاندان بنی هاشم و دیگران برابرند مگو منکر بلکه بگو جاحد ز خاندان بنی هاشم و ودیگران ابوالحسن علی بن اسمعیل میثمی گوید من در این باره فکر کردم و قول خدای عزوجل در باره برادران یوسف بیادم افتاد و فعرفهم و له منکرون 58 سوره 12 یوسف انها را شناخت و انها یوسف را منکر بودند و نشناختند. شرح : فرق منکر و جاهل این است که منکر در برابر عارف و عالم بکار می رود یعنی کسی که چیزی را نشناخته و ندانسته است چنانچه 2 ایه سوره یوسف که بیاد الوالحسن. افتاد انست شاهد انست اما جاهل کسی است که مطلبی را فهمیده و دانسته رد می کند و نپذیرد از این جهت امام فرمود نسبت به بنی هاشم که امام را نپذیرد باید جاهل گفت نه منکر زیرا امام از خاندان خود انهاست و او را خوب می شناسد اگر کسی از انها امام نپذیرد بواسطه حسد و اغراض دنیوی دیگر است عذاب و عقاب او از دیگران بیشتر باشد زیرا خدا حجت را بر او کاملتر و تمامتر کرده که از آن خانواده اش قرار داده است و نیز ناسپاسی ایشان از این نعمت و منت بزرگ خداوند زشت تر و شدیدتر است و یا بجهت اینستکه گناه و خطا ار اشراف زشت تر و ناپسندیده تر است و لذا خدا لغزشهایی را بر پبغمبران میگیرد و از انها مواخذه می کند که از دیگران در گذشته و بخشیده میدارد ابن ابی نصر گوید بحضرت رضا ع عرضکردم انکه جاهل امامت باشد از خاندان شما با دیگران برابر است فرمود برای جاهل از خاندان شما با دیگران برابر است. برای جاهل از خاندان ما دوگناه و برای نیکوکار دو ثوابست.
