اصول کافی ج4 ص 187 حدیث 3

علی بن ابراهیم  در حدیث مرفوعی که سندش بمعصوم. رسد  حدیث کند که فرمود هنگامی که حضرت علی بن الحسین  زیناالعابدین ع را نزد یزید بن معاویه بردند در برابر او تگهداشتند یزید که خدایش از رحمت خود دور کرده گفت وانچه بشمامصیبت رسبد از ان چیزی بود که خود کردیدوابن ایه شریفه را خواند حضرت علی بن الحسبن فرمود این ایه در باره ما نبیست همانا در باره ما گفتار خدای عزوجل است که فرماید هیچ ممصبتی در زمین نرسد و نه بجانهاشما جز اینکهدر کتابی است پیش اینکه در کتابی است پیش از انکه انها را بیافرینیم همانا این بر خداست اساناست سوره حدید ایه 22