اصول کافی ج 4 ص 194 حدیث 14

14 - حضرت صادق ع فرمود امیرالمومنین ع فرموده انچه در روز قیامت سود دهد و بکار اید کوچک نیست یا کوچک شمرده نشود و انچه در روز فیامت زیان رساند کوچک نباشد پس در انچه خدای عزوجل بشما اگاهی داده مانند کسی باشید که بچشم خود دیده باشد

15 - حفص بن غیاث گوید شنیدم حضرت صادق ع میفرمود اگر بتوانی که شناخته نشوی و گمنام باشی همان کار را بکن چه باکی بر تو باشد که مردم تو را نستایند و چه باکی است تو را که نزد مردم نکوهیده باشی در صورتیکه نزد خدا پسندیده باشی سپس فرمود پدرم علی بن ابیطالب ع فرمودخیری درزندگی نیست جز برای دو نفر یکی مردی که هر روز کار خیری بر کارهای خیر گذشته بیفزاید و دیگر مردی که مرگش را با توبه تدارک بیند. بخدا سوگند اگر سجده کند تا گردنش بریده شود بجر با ولایت و دوستی ما اهل بیت خدای تعالی توبه اش را نپذیرد اگاه باشید ایا کیست که حق را ما را و امید ثواب بوسیله ما داشته باشد بخوراک نیم مد که تقریبا پنج سیر است در هر روز راضی باشد و بدانچه از جامه که عورتش را بپوشاند سرش را  در خود مستور سازد خشنود باشد با اینکه در همین اندازه هم ترسان و هراسان باشد و دوست دارند بهره شان از دنیا همان باشد و بهمین سان خدای عزوجل انها را توصیف کرده و فرموده است و آنانکه در راه خدا بدهند از انچه بانها داده شده ودلتان ترسان است که بسوی پروردگارش بازگشت کنند. سوره مومنین ایه 10 سپس فرمود چه چیز بانها داده  بخدا سوگند بدانها با اطاعت خدا محبت وولایت ما خاندان داده شده و با اینحال باز هم ترسانند ترشان شک و تردید نیست باکه می ترسند مبادا دردوستی وفرمانبرداری از ما مقصرباشد.