اصول کافی ج4 ص 233 حدیث 1 باب گریه

حضرت صادق ع فرمود هیچ چیزی نیست جز اینکه پیمانه و وزنی داردجز گریه که یک قطره اش دریاهایی از اتش را خاموش سازد و چون چشم باشگ خود پرشود اشگ در ان حلقه بزند ان چهره پریشانی وخواری نبیند و چون اشک بریزد خدا انرا بر اتش دوزخ حرام کند و اگر هر اینه در میان یک امت یک نفر گریان باشد همه انها مورد ترحم قرار گیرند 2 ونیز انحضرت ع فرمود هیچ چشمی نبست جز اینکه روز قیامت گریان است مگر چشمیکه از ترس خدا گریسته باشد  وهیچ چشمی نیست که از ترس خدای عزوجل باشگ پر شود جز اینکه خدای عزوجل همه ان بدن را باتش دوزخ حرام گرداند وان اشگ بر گونه ای روان نگردد که گرد پریشانی و خواری بببند   هیچ چیزی نبست جز اینکه پبمانه ووزنی دارد مگر اشگ که همانا خدای عزوجل باندکی از ان دریاهایی از اتش را خاموش کند پس ا گر. بنده ای در میان یک امتی بگرید خدای عزوجل بخاطر گریه ان بنده بهمه ان امت رحم کند