اصول کافی جلد 3 ص 188

امام صادق  ع فرمود در انچه خدای عزو جل بداود وحی فرمود  این که ای دواود چنانکه نزدیکترین مردم بخدا متواضعانند و دورترین مردم از خدا متکبرانند

از اصول کافی جلد 2 ص 250

 امام باقر  علیه السلام  باسمه بن کمیل  ومحکم بن عتبه  که ه دو زیدی مذهب و ملعون امام بودند  فرمود  مشرق وروید و بمعرب روید علم درستی جز آنچه از ما خانواده تراوش کند پیدا نکنبد

حدیث از اصول کافی جلد 3 ص 189

 امام رضا علیه السلام  فرمود تواضع اینستکه  بمردم دهی آنچه را میخواهی  بتو دهند  با آنها چنان  رفتار کنی که میخواهی بما تو رفتار کنند      در حدیثدیگر گوید بحصرت حد تواصع  که چون بنده  آنرا متواضع  است چیست فرمود تواصع را درجایی برخی از آنها اینستکه انسان  قدر خود را بشناسد  وبا دلی سالم خودرا جایگاه خویش  نشاند  ودوست نداشته که بسوی کسی رود مگر جنانچه   بسویش  آیند با مردم چنانند او رفتار کنند  رفتار کند  اگر بدی ببیند  آنرا بانیکی بگو  فرو  خورنده خشم است  واز مردم میکدره خدا  هم نیکو کاران را دوست دارند

جدیث از اصول کافی جلد سه ص 188

 امام صادق ع فرمود در انچه خدای عزوجل بداود وحی فرمو د این بود  که ای داود چتان که نزدیکترین مردم بخدا متواصمانند دورترین مردم از خداهم متکبرانند

حدیث از اصول کافی جلد 3 صفحه 180 باب نرمی و ملاطفت امام

 امام صادق علیه السلام فرمود ادای تبارک و تعالی ملایم است  و ملایمت را دوست دارد از ملایمت او نسبت  به بندگانش  بیرون ساختن کیانا و مخالفت هوس ها ودلهایشانست  ونیز از ملایمت او نسبت  به بندگان اینستکه امری را که میخواهد مردم را از ان  بر کنار کند برای ملایمت با آنها ایشان را با آن امر وامیگدارد  که طبق عادت رفتار کنند و از ابتدا بر آنها سخت نمیگیرد تا سنگینی امر ایمان  یکباره بر آنها نفتد که ناتوان  گردند  وچون آزاده بر کناری آنها کند  آن امر را با مر دیگری نسخ فرماید تا امر اول منسوخ گردد  چنانچه  در صدر اسلام  مردم راب قبله بیت المقدس واگذاشت  و چون با حکام  اسلام انس و الفت پیدا کردند  آنها را متوجه ک ع ب ه  فرمود  بیت المقدس  منسوخ گردید

حدیث از اصول کافی جلد 3 صفحه 195

 امام صادق علیه اسلام فرمود رسول خدا ضال که علیه و آله  را جز گرسنگی و خوف و چیزی از دنیا مسرور نمی ساخت و خوشش ن میاورد و فرمود  روزی پیغمبر صلی الصلاه علیه واله اندوهگین بیرون رفت  و فرشته ایکه کلید های خزانه های زمین دستش بود نزد او ادمد گفت ای محمد ص اینها کلید های خزانه های زمین است پروردگارت  بتو میگوید باز کن  ه هرچه خواهی از زمین بر گیر  بدون آنکه چیزی از مقامت نزد من کاسته شود رسولخدا صلی اللاه علیه اله فرمود دنیا خانه کسی است که خانه ندارد آنکه عقل ندارد برای دنیا جمع میکند فرشته گفت سوگند بان که ترا بحق  مبعوث ساخته  من این سخن از فرشته یی در آسمان چهارم زمانیکه کلیدها را بمن دادند 

حدیث از اصول کافی جلد 2 صفحه 195

 امیر المومنین علیه السلام فرمود علامت مشتاق بثواب ا خ ر ت بی رغبتی زاهد نسبت بدنیا  از آنچه خدای عزوجل  برایش از از دنیا قسمت کرده  کاهش ندهد   اگرچه زهد کند و حرص شخص حریص بر شکوفه دنیای نقد برایش افزونی  نیاورد اگرچه حرص زند  پس مغبون کسی است که از بهره  آخرت خود محروم ماند 

حدیث از اصول کافی جلد 4 صفحه 158 حدیث 2

 امام باقر  علیه السلام فرمود  نه بخدا سوگند  خداوند  از مردم جز دو خصلت  نخواسته است  یکی اعتراف بتعمتهای او تا نعمت را بر ایشان  بیفزاید  و دیگر  اعتراف  بگناهان تا  آنها را  برای  ایشان  بیامرزد

حدیث از اصول کافی جلد 2 صفحه 307 حدیث 88

آبان بن تغلب گوید بامام صادق علیه السلام عرض کردم قربانت  خدایتعلی فرماید خودرا  بکردنه نینداخته 11 سوره 90  حضرت  فرمود کسی را که خدا ببرکت ولایت ما گرامیش  داشته از گردنه گذشته است و ما هستیم آن گردنه یی که هر کس  وارد شود  نجات یابد راوی گوید من خاموش بودم باز حضرت فرمود نمی خواهی بتو  حرفی  آموزم و افاده  کنم  که از دنیا  و آنچه در آنست برایت بهتر باشد  و عرض کردم  چرا قربانت فرمود آن قول  خداست آزاد کردن بنده  13 سوره 90 آنگاه فرمود مردم همگی برده دوز خند  مگر تو و اصحاب  زیرا خدا ببر کت ولایت ما خانواده گردن شمارا آز آتش دوزخ رهایی بخشیده  

 فرمود

 

حدیث از اصول کافی لد 4 صفحه 178 باب در اینکه گناهان بر سه کونه اند

 عبد الرحمن بن حماد  در حدیثی  مرفوع از برخی  از اصحابش نقل کند که امیرالمومنین  ع  در کوفه  بر منبر بر آمد  خدا را سپاس گفت  و ستایش کرد سپس  فرمود  ای مردم همانا گناهان سه گروهند  اینرا فرمود و خاموش نشست  واز سخن گفتن خود داری کرد حبه عرنی  که یکی از اصحاب  آنحضرت بود بوی عرصکرد ای امیر مومنان  فرمودی گناهان سه گونه اند  ودم فرو بستی  فرمود  من  آنها را یاد نکردم جز اینکه  میخواستم  شرح  دهم ولی تنگی نفسی بر من عارض شد  که میان من  وسخنم حائل شد  آری گناهان سه گونه اند  گناهی که آمرزیده است  و گناهی که آمرزیده نشود و  گناهی که بر صاحبش هم امیدوار وهم بیمناک  عرض کردم ای امیرالمومنین آنهارا برای ما بیان فرما فرمود آری  اما گناه آمرزیده گناه ان بنده ای است که خداوند اورا در دنیا بر گناهش عقوبت کند  پس خدا بردبارتر و کریمتر از آن است که بندهخودرادوبار عقوبت کند واماگناهی که امرزیده نشود ستمکاریهایی است که بندگان برخی ببرخی کنند  زیرا چون خداوند  تبارک و تعالی بوسیله پیغمبران و احکام  بر خلقش عیان شد  برخودش سوگند یاد کر ده و فرمود ه است  باعزت وجلالم سوگند که ستم هیچ ستمکاری   بدون کیفر  از من  نگذرد  گر چه زدن مشتی  بمشتی  باشد  یا مالیدن  دستی بد ستی باشد از روی لذت  و هوسرانی  وگر چه شاخ زدن  شاخداری به بی شاخی باشد پس برای بندگان از یکدیگر فصاص گیرد تا ستمی از کسی بر کسی  بدون کیفر نماند  سپس آنهارا خداوند  برای حساب  بر انگیزد  و اما گناه سوم  گناهی است که خداوند ب  خلقش پنهان داشته و توبه از ان ابر گنهکار روزی کرده و ب وصعی  در آمده که از گناهش  بیمناک وبپروردگارش  امیدوار است پس ما برای او  یعنی این شخص گنهکار  همان حال را  داریم که خودش ان حال را برای خود دارد امید رحمت ب رای او داریم  واز عذاب نیز بر او بیمناکیم