اثول کافی جلد 4 ص163 حدیث

 عبدالله بن موسب جعفر  گوبد از پدرم موسی بن جففر ع پرسیدم از دو فرشته موکل بر انسان که ایا هرگاه بنده قصد  گناه کند یا  قصد کار نیک میدانند فرمود بوی مبال و بوی عطر  یکی است گفتم نه فرمود همانا  بنده چون. اهنگ کار نبک کند نفسش خوسبو بیرون. اید پس فرشته دست راست بعرشته بفرشته دست چبپ. کویدبر خیز ودنبال وکار خود رو زیرا این بنده اهنگ.کار خوب کرده  و هنگامیکه ان  کار خوب را انجام داد زبانش قلم او باشد و اب دهانش مرکب. او وان را برای او ثبت کند و هرگاه اهنگ گناه کند نفسش بد بو بیرون اید پس فرشته. دست چب بدست راستی، گوید توقت کن ودست نگهدار وچیزی ننوویس  زیرا او اهنگ گناه  کرد چون ان گناه را بجا اورد زبانش. قلم او است  و مرکبش اب دهان او وان گناه را ثبت کند 

 ر

اصول کافی جلد 4 ص162 حدیث بقییه از حدیث 1 وشرح

نقل کند که این ایه دلالت داره  بر اینکه انسان بد نیت گناه هم که در دلکند مواخذه شود ونیز کلامی از سید مرتضیو ثصاحب  تفسیر کشاف در تفسیر ایه شریفه  واذ همت طایفتان. منکم. ان  تفشلا والله ولیهما سوره ال عمران. ایه 123  بهمین مضمون نفل کند ودر اخر کلام نتیجه. گیرد که این اخباری که در این باب امده است  مانند همبن خبر و خبر بعد ار این دلالت ندارند بر اینکه عزم بر گناه کناه. نیست. جز این نیست که دلالت دارند بر اینکه کسی که عزم بر گناهی مانند شرب حمر یا زنا مثلا کرد ولی ان گناه را انجام ندادبر او نوسته نشود  و نه ابنکه یکسرهگناهی نکرده بلکه گناه هست ولی. نوشته نشود و ان عفو شده است  

اصول کافی جلد 4 ص 161 حدیث بقیه از حدیث 1

 تا انجاکه گوید  ظاهر از این حدیث این است که فرقی در نکردن گناه با اهنگ ان میان انجایی که از ترس خدا نکند یا برای حفظ ابروو ترس از مردم نیست و ان گناه بر او نوشته  نشودو نیز  ظاهر اینستکه ینکه  قصد گناه مواخذه نداردمخصوص بمومنین است پس منافاتی یا بعضی اخبار دبگر  ندارد  مترجم گوبد شاهد بر اینکلام حدیث 2 است که بیاید  سپس کلامی از شهید ره و شبخ بهایی قده  نقل میکند که ملخص ان اینست که شهید ره قرمودند است  قصد گناه تا مرتکب  ان گناه نشودنه عقابی دادد و نه مذمتی و شیخ بهایی در شرح این کلام.گفته است فرض شهید ره  ابنست که نیت گناه گرچه خودش گناه است ولی چون اخبار در عفو ان رسیده است عقاب و مذمتی بر او نیست  گرچه استحقاق اندوراداردو گر نه حرام بودن عزم وقصد بر گناه در نرد ما و چنین نزد عامه شکیدر ان نیست سپس برخی از کلام. عامه و خاصه. را در ابن باره در تفسیرایه شریفه وان السمع والبصر والفواد کل اولیک کان عنه پمسولا سوره اسرا ایه 36 نفل کند 

اصول کافی جلد 4 ص 161 حدیث بقیه 1

محقق طوسی در تجربدگمته است اراده کردن کار قبیح قبیح است  تفضیل این کلام اینست که انچه. در نفس.  است بر سه گونه اند  خاطراتی که  بی احتیار ابد در دل. مسفر نگردد و گفتیم. که انها مواخذه نداردو خلافی  در این باره مبان امت نیست خاطراتی که با اختبارایدو ا هنگ کند این همان حدیث نفس اختیاری است که کاری را بکند با نکندکه حدیث. گوید اگر کار نیک باشد و نکند یک حسنه دارد واگر بگند ودر این هم خلافی. نیست3 عزم و تصمبم مهیا شدن بر انجام. کاری کردن یا نکردن و در این اختلاف است  وبیشتر اصحاب  بخاطر ظاهراین اخیبار گفته اند مواخذه ندارد  بیشترستیان و متکلمین و محدثبن گفته اند مواخذه دارد لاکن نه.مواخذه بان گناهی که تصمبم انجام انرا بلکه  مواخذه بهمین تصمیم و عزم بر گناه

اصول. کافی جلد 4 ص 150 4

امام صادق ع فرمود دل میان سینهو گلو کاه لرزانست تا پایمان. بسته شود   چون بایمان بسته شد قرار گیرد اینست.  گفار خدای عزوجل دو انکه ای مان بخدا ارد دلش راه یابد ارام گددد سوره تغابن ایه 11 5 ونیز حلبی از انخضرت. حدیث کند که فرمودبراستی دل در درون انسان مضطرب ولرزانست  و حق را جستجو کند و چون بدان رسد ارامش پبدا کند  قرار گیرد سپس این ایه را تلاوت فرمود و انکس دا که خداوند بخواهد رهنماییش کند  سیته اش را برای پذیرفتن  اسلام بگشاید تا انجاکه فرماید و چنانکه. گویی باسمان بالا رود سوره انعام ایه 125 شرح تمام ایه اینست که و ان کس را که خواهد که گمراه سارد سینه اش تنگ و گرفته کند چنانچه گویی باسمان. بالارود ودر این تشبیه که خداوند فرموده.  وجوهی گفته اندیکی اینکه معنای ان اینست که چون اورا با سلام دعوت کنند پذیرش ان برای او مانند اینست که اوراببالا رفتن باسمان تکلیف  کرده اند  دیگراین که مانند اینست. که.  قلبشرا باسمان. کشند بخاطر اینکه دست کشبدن از روش باطل  و مذهب خودش برایاو بسیارسخت و شوار است

اصول کافی جلد 4 صفحه 278 حدیث 5

مسمی گوید همینکه داود بن علی که از جانب خلفای عباسی حاکم مدینه بود مفلی بن خنیس را که ازاد کرده امام صادق ع گفتو از نزدبکان انحضرت بود کشت ان حضرت ع فرمود هر اینه نفرین کم بدر گاه خدا بر کسیکه ازاد شده من معلی را کشته ومال مرا ربوده است داودبن علی گفت  ایا مرا بنفرین خود  تهدید  میکنی حماد که راوی حدیث است کوید مسمعی گعت. معتب خادم امام صادق ع برای من حدیث کرد که امام صادق ع در انشب پپیوسته در رکوع و سجود بود پس همینکه   سحر شد شنیدم که در سجده  میعرمود  بار خدایا ار تو به  نبروی نیرومندت و بجلالت سختت که. همه افربده هایت در برابر ان خوارنددر خواست کنم که لر محمدوخاندان  رحمت فرستی واوراهم اکنون الساعه بگیری معتب گوبد ان حضرت سر از سجده برداشتو فرمود من خدارا بدعایی خواندمخدای عزوجال فرشته ای فرستاد که با میلی و اهن چنان بر سر او زد که مثانه اش از ان ضربت. شکافت و مرد

اصول کافی جلد 4 ص203 حدیث 1

امام باقر ع فرمود همانا خداوند بتدگان خاصی داردکه از بلا انها را نگهدارد پس عافیت انان را زنده بدارد ودر عافیت روزیشان دهد ودر عافیت بمیراند  ودر عافیت بمیراتدو با عافیت در بهشت  انانرا سکونت دهد 2 اسحاق بن عمار گویداز حضرت صادق ع  شنیدم که میفرمود خدای عزوجل خلقیراافرید که از بلا بدانها دریغ دارد و انها را در عافیت افریده ودر عاقیت زنده  داشته ودر عافیت بمیراند و با عافیت ببهشتان برد. ونبز از حضرت صادق ع فرمود برای خدای عزوجل خواصی از بندگان هستند که بنعمت خود انانرا خوراک دهد و بعافیت خود بدانها بخشش کند وبرحمت خود انان را ببیهشت  برد بلاها و فتنه ها بر انها  بگذراند وهیچگونه زیانی بانان نرساند

 

اصول کافی جلد 4 ص252 دیثک15

  محمدبن مسلم از یکی از دو امام باقرووصادق ع حدیث کند که فرمود در میزان و ترازوی اعمال در قیامت  چیزی ستگین تر صلوات  بر محمدوال محمد ص نبست و همانا مردی باشد که اعمالش را در میزان گذارند و سبک باشدپس  ثواب صلوات در اید و انرا. در میزان  نهد پس بسبب ان سنگین ان سنگین گردد بر کمه دیگر بچرید 17 عبد السلام بن نعیم گوید بامام صادق ع عرضکردم  من وارد خانه کعبه شدم و هیچ دعایی بخاطر نداشتم 

اصول کافی جلد 4 ص 248 حدیث 4

ابو بصیر  گوید  از حضرت صادق ع  پرسیدم معنای.اینکه همه  صلواتم را بری شما قرار دهم چیست فرمود یعنی پیغمبرص را  مقدمه و جلو هر حاجتی قرار میدهد و از خدای عزوجل  چیزی در خواست ک تکتد تا بنام پیغمبر ص ابتدای کند و صلوات بر او فرستد سپس حاجات  خودرا  از خدا در خواست کند شرح  فیض ره ر شرح خویث 3 گوبد  مقصوداز صلوه معنای لغوی ان انست که دعا باشد معنای گفتار ان مرد به پیغمبر  اینست که هرگاه بدر گاه  خداوند در بار حاجتی  دعا میکنم  اول  بشما  دعا  میکنم وانرا ربشه و پایه   قرار  میدهم  سپس انچه برای خود خواهم روی ان فراردهم  همین است  معنای انچه از تفسیراین خدیث بیابدکه اشاره. بحدیث. 4 است 

اصول کافی جلد 4 ص 248 حدیث 2و3

  حضرت صادق ع فرمود هرکه دعایی کند ونام پیغمبرص را نبرد ان دعا بالا  سرش چون پرنده ای بچرخد و چون نام پیغمبر ص را برد دعا بالا رود 3 ونیز انحضرت ع فرمود مردی نزد  پیغمبرص امد عرضکرد ای رسولخدا ص من یک سوم.   صلواتم رارا برای شما قرار دهم نه بلکه نیمی از صلواتم را مخصوص شما گردانم نه بلکه تمامی ان را از ان شما گردانم رسولخدص فرمود در این   صورت خرج  وموونه. دنیاو اخرتتو کعایت شود  شرح این حدیث از زبان امام ع در حدیث 4 بیاید