ایاتی در باره قیقت نماز از اسراراصلواهص177

درایمورد ایات زیادی در قران کریمامده است از ان جمله ایات زبر را برای نمونه بیا می داریم 

اثول کافی جلد 3 ص 26 8

 بقیه از حدیث 4 سپس فرمود پابدارب بر عمل تا خالص ماند سختر از خود عمل است و عمل خالص انیتکه نخواهیچکس ی   جز خدای عزوجل ترابر ان بستایدهمانا نیت هما عمل است سپس این قول خدای عزوجل را تلاوت فرمود  و بگو همگی طبق روش خود عمل میکنند 84 سوده17یعنی طبق نیت خود وباز سفیان گوید از احصرت پ سیدم قول خدای عزوجل را جز کسیکه با دل سالم  نزد خدا اید 89 سوره 26  فرمود دل سالم کسی دارد که پروردگارش را ملاقات کند د  حالیکه جز خدا احدی در دلش نباشد  هر دلی کهدر ان سدکب یا شکی باشد ساقط است  انبیا و اولیا خدا زهد دنیا را اختبار کردند تا دلشان برای اخرت فارع باشد 

اثول کافی جلد 3 ص 26 حدیث 3

 حصرت رصا ع فرماید امیرالمومنین ع میفر مود خوشا حال کسیکه عبادت و دعایش را برای خدا خالص کند ودلش را بانچه چشمش میبیند مشعول نداردوبدانچه گوشش میشنود یاد خدا را فراموش  نکند ندارد و برای انچه بدیگری داده شده اندوهگین نشود    سفیان بن عیینه گوید امام صادق راجع قول خداب عزوحل تا بیازمابد شمارا که کدامیک نبکو کردارتربد 2 سوره 67 فرمود مقصود پر کردارتر نیست بلکه  مفصود درست کردارتراست ودرستی همانا ترس از خدا ونیت صادق و کار نیک است 

اصول کافی جلد 3 ص22 حدیث 1

امام صادق ع فرمود در بهشت درختی است که مزن نام دارد چون خدا حواهد مومنی بیافریند قطره ایی از ان بچکاند ان قطره بهرسبزی و میوه ییکه رسد و مومن یا کافری از ان بحور  خدای عزوجل از صلب او مومنی خارج کند 

اصول کافی جلد 3 ص21 5

امام صادف ع راجع بقول عزوجل فطرت خدایی است که مردم را بر ان افریده است فرمود انهارا بر یگانه پرستی افرید شرح فطرت بمعنی سرشت و افرینش انسان ا ست با صفتی مخصوص و مقصود از این روایات اینست که خدایتعالی انسانرا با صفت خدا پرستی افرید واین معرفت و این معرفت را در دات او نهاد او بودیعت  گداشته است بنحویکه اگر انسان خود را از تلقینات ووساوس خانواده ومجیط بر کنار دارد واز دیده سرشت و فطرت بی الایش خود بنگرد بصانع و خالق خویش اعتراف مبکند و اگر ابن صفت را خدایتعالی در فطرت انسان نمیگداشت هیچکس خدا شناس نمی گشت اکنون که میبینیم هر یکاز افراد بشر به تکاپو آفتاده و معلود و سانعی برای خود انتخاب مبکنند دلبل بز فطری بودن انست ر نهاد اولبه انها منتهی برخی از افراد در تطبیق مصداق دچار اشتباه گشته اندونیز گاهی الودگیهای متراکم محبط روب فطرت پاک انسانرامی پوشاند واورا دچار تردید یا انکار صانع مبکند ولی همین افراد گاهی که گرفتار بیچارگی می شوند در جهان طبیعت مرجع و پناهی برای خود نمی بینند . فطرت پاک و منورشان تجلی می کند و از میان کشتی که نزدیک به غرق شدن است،فریاد خدایا و پروردگارا از آن ها بلند می شود.

 

اصول کافی جلد 3 ص20 حدیث 4 7

زراره گوید از امام صادق ع راجع بفول خدای عزوجل و فطرت خدایی است که مردم را بر ان افربده پرسیدم فرمود همه را بر یگانه پرستی افرید  زراره گوبد از امام بافر ع این قول دای عزوجل پرسبدم   و مخلصان خدا باشبد و باو مشرک نشوید 31 یوره 22 فرمود فطرت حنیفیه مستقیم    بی انحراف است که خدا مردم را بر ان افربده و افربنش خدا راتعببری نیست فرمود  خدا مردم را لر معرفت خود افرید زراره گوید و نیز ان حصرت این فول خدای عزوجل را پرسیدم و چون پرودگارت از ادم از پشتهایشان نسلشانرا  بر گرفت  و بر خودشان گواه ساخت که مگر من پوردگار شما نیستم گعتند چرا 172  سوره 7 فرمود از پشت ادم نزادش را تا دوز قیامت در اورد مانند مورچگان خارج شدند پس خود را بانها معرفی کرد ووانمود و اگر چنین نمیکرد هیکس در دنیا پروردگارش را نمیشناخت فرمود رسول خدا ص فرمابدهر نوزادی بر همین فطرت متولد میشودبعنی خدای عزوجل را خالق خود میداند همچنبن است قول خدای تعالی اگر بر انهابپریی اسمانها و  زمبن را که افریدخواهد گفت خدا

اصول کافی جلد 3 ص20 حدیث 2

عبدالله بن سنان گوید از تمام صادق ع راجع بقول خدای عزوجل فطرت خدابی است که مردم را بران افریده همه را بگانه پرستی افرید پرسیدم چیست فرمود فطرت اسلام است که خدا مردم را هنگامبکه از انها پیمان گرفت بر یگانه پرستی افربد خدا فرماید خدا فرماید  مگر من پرودگار شما نبستمودر ان مومن و کافر هر دو  بودند زراره گوبد از امام صادق ع راجع  بقول خدای عزوجل  و فطرت   خدایی است که مردم بر ان افربده پرسیدم فرمود همه را بر یگانه پرستی افربد

مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری

اصول کافی جلد 2 ص 304 حدیث 82ک

  ابو عبیده حداگوید از امام باقر ع راجع باستطاعت     استطاعت مربوط بمسله بر وتفویص است که در جلد اول ص225 گدشت      وگفتار مردم  در ان باره پرسیدم حصرت این ایه را تلاوت نمود ومردم پبوسته مختلف خواهند بود از لحاط  عقیده  جز انکه را   پروردگارت ترحم کند وبراه حق هدابش فرمابد و ایشانرا برای ترحم  افرید 119 سوره 12 و فرمودای ابا عبیده  مردم در رسبدن بقول حق مخلفند وهمگی در هلاکتند   حق را کنار گداشته از باز طلها پبروی میکنند من عرص کردم خدا می فرمابد و جز کسیر که پروردگارت ترحم کند  فرموده انها شیعیان  ما هستند  خدا انهارا برای رحمتش افریده از این رو فرموده و ایشانرا رای ترحم افرید یعنی برای ترحم افرید یعنی برای اطاعت امام افرید و امام همان رجمتی است که خدا می فرماید رحمت من همچیز را فراکرفته 156سوره 7  ان رحمت علم  امامست و علم امام که ماخود از علم خداست  همه چیز را فرا گرفته انها شیعیان ما هستند که علم امام انها را فرا گرفته و دیگران چون از علم امام بهره ای  نبرندانها فرا مبگیرد 

اصول کافی جلد 3 ص 238

امام باقر ع فرمود همانا بنده ای نسبت بپدر و مادر خویش ر زمان حیاتشان نیکو کار است سپس انها میمینرد واو بدهی انهارا نمیپردازد وبرای انها امرزش نمیخواهد لدا خدا اورا عاق و نا فرمان مینویسند وبنده دیگر در زمان حیات پدر و مادر خود عاق انها است و نسبت وبانها نیکی نمیکند ولی چون مردند  بدهی انهارا میپردازند و برای انها امرزش  میخواهند خدای عزوجل اورا نیکو کار می نویسد