اصول کافی جلد 1 ص 345 بقیه از حیث قبلی 2

سپس فرمود ای ابا محمد همانا جامعه نزد ماست  اما مردم چه میداند جامعه چیست فرمود طوماریست بطول هفتاد ذراع پیغمبر ص بنامهای زبانی آنحضرت دستخط علی ع تمام حلال و حرام و همه احتیاجات دینی مردم حتما جریمه خراش در ان موجود است سپس با دست ببند من زد و فرمود بمن اجازه میدهی ای ابا محمد عرض کردم من از ان شمایم هرچه خواهی بنما آنگاه با دست مبارک مرا نشگون،گرفت و فرمود حتما جریمه این نشگو،ن در جامعه هست و حضرت خشمگین بنظر می رسید مانند حالتی که طبعا برای نشگون گیرنده پیدا میشود من عرض کردم بخدا که علم کامل این است فرمود این علم است ولی بازهم کامل نیست آنگاه ساعتی سکوت نمود  بقیه حدیث مرحله بعدی منتظر باشید

اصول کافی جلد 1 ص434 حدیث 1

 ابو بصیر گوید خدمت امام صادق ع رسیدم عرض  کردم از شما پرسشی دارم آیا در اینجا کسی نا محرم هست که سخن مرا بشنود امام صادق ع پرده ای را که درمیان آنجا اطاق دیگر بود بالا زد وانجاواطاق دیگر بود و آنجا سر کشید سپس فرمود ای ابا محمد هرچه خواهی خواهی بپرس ع رصکردم قربانت  گردم شیعیان حدیث میکنند که پیغمبر ص بغلی ع بغلی از علم آموخت که از ان هزار باب علم گشوده میشد مانند جزئیات و مصادیقی که بر قواعد کلی منطبق میشود  عرض کردم بخدا کل علم کامل وحقیقیاینست امام ع ساعتی برای اظهار تفکر ب زمین اشاره کرد و سپس فرمود آن علم است ولی علم کامل نیست چون مطلب زیاده فقره بفرقه مینویسم

اصول کافی جلد 4 ص495 حدیث 5

 ونیز آنحضرت علیه السلام از پدرانش  ع حدیث کند که امیرالمومنین ع با یکنفر کافر دمی که در پناه اسلام است همراه  شدان مرد دمی بان حضرت گفت ای بنده خدا میخواهی بکجا بروی فرمود میخواهم ب کوفه بروم پس سر دو راهی رسیدند و مرد دمی بجای دیگری میرفت چون راه دمی گفت مگر نمی خواستی که ب کوفه بروی فرمود چرا دمی گفت راه کوفه را رها کردی فرمود میدانم گفت پس چرا با اینکه میدانی براهمین گشتی امیرالمومنین ع فرمود این از بپایان رساندن خوش رفاقتی است که مرد رفیق راهش را در هنگام جدایی چند گامی بدرقه کند و اینگونه پیغمبر ص بما دستور داده است دمی گفت اپنگونه دستور داده فرمود آری دمی گفت پس بزور مسلم هر که پیروزیش کرده بخاطر همین کردارهای بزرگوارانه او بوده و من تو را گواه میگیرم که پیرو دین تو   بر کیش شمایم و مرد دمی با امیرالمومنین ع بر گشت و همینکه اوراسناخت مسلمان شد

اصول کافی جلد / ص479 حدیث 1

 حضرت صادق ع فرمود دو نفر مرد بر حضرت امیرالمومنین علیه السلام وارد شدند پس آنحضرت برای هر کدام از انهاتوشکی انداخت یکی از آندو روی آن نشست ودی ری خودداری کرد امیرالمومنین باو فرمود بر آن بنشین زیرا از پذیرفتن احترام خود داری نکند جز اطلاع سپس فرمود رسولخدا ص فرمود هر گاه بزرگوار قومی برشما رسید اورا گرامی دارید

کافی جلد 4 ص478 حدیث 2

حضرت صادق ع فرمود رسولخدا ص فرموده هر که برتری پیر مردی را بخاطر گذشت سن او بداند و اورااحترام کند خداوند خاطر او را از هراس روز رستاخیز آسوده سازد و نیز فرمود ص هر کس احترام کند از کسی که موی   خود ا در اسلام سفید کرده خدای عزو جل از هراس روز قیامت اورااسوده سازد

اصول کافی جلد 1 ص183بقیه از بحث توحید 1

و او همانندی انهاخدا باشد در چیزها درون نشده تا بتوان گفت گفت در انهاجادارد واز آنها دور نگشته تا بتوان گفت او از انهابیگانه است و از آنها بر کنار نگشته تا توان گفت در کجاست ولی خدای سبحان علمش همه چیز را فرا گرفته وضع اش آنهارا محکم ساخته یادش آنها را شماره کرده پنها نیهای  

اصول کافی جلد ا ص182 حدیث 1

امام صادق  فرمود امیرالمومنین  ع  برای مرتبه دوم مردم را بجنگ معاویه بر انگیخت چون مردم انجمن گشتند ب سخنرانی بر خاست و فرمود ستایش خدای راست که یگانه و یکتا وبی نیاز و تنهاست بود او از چیزی نیست و آفرینش از چیزی نبوده آها با قدرتی آفریده که بسببآن از همه چیز جدا شده و همه چیز آز او جدا گشته آیت برای او صفتیکه بدان توان رسید نباشد و ح دیکه برای آن مثل آورند نیست آرایش لعتهااز تو صیف آو ناتوان وستودنهای گوناگون در آنجا کنم کشته وزیران است ر اه های عمیق اندیشه نسبت ب  ملکوت او سرگردآن و تفاسیر جامع از نفوذ در علمش بریده گشته پرده های نا پیدا نزد کنه  پنهانش حائل شده خورد های تند رو نسبت دقیق در ندیکترین  درجاتش کم گشته پر برکت باو خداییکه دور بینی همتهابآو نرسد   و زیر کیه ای  عمیق اورا در نیاید متعالی است آنکه وقت قابل شماره و عمر دراز و صفت محدود ندارد  عمر دراز برای کسی آسا که دورانش  پایان داشته باشد منزه باد آنچنان خداییکه نه آغازی دارد که از آن شروع شود ونهکانجامیکه بان پایان یابد و نه اخریکهدر آنجا نابود گردد او منزه  است او  چنانستکه که خودرا وصف نموده وصف کنندگان ستایش او نرسند همه چیز را هنگام آفرینش محدود ساخت تا از همانندی خ

وشد که محدود نیست جدا باشد

 

اصول کافی جلد 1 ص127 حدیث 9

و فرمود یک یهودی که نامش سبحان بود خدمت رسول خدا  ص آمد و عرض کرد ای رسولخدا آمده ام تا در باره پروردگارت از تو سوال کنم اگر پاسخ سوال مرا دادی میپذیرم و گرنه بر میگردم فرمود از آنچه خواهی بپرس گفت پروردگار  در کجاست فرمود او در همه جاست و در جای محدودی نیست گفت خدا چگونه است فرمود چگونه  توانم پروردگار مرا چگونگی تو صیف کنم در صورتیکه چگونگی مخلوقست  و خدا مخلوقش تو صیف نشود زیرا وصف هر چیزی مختص خود اوست و دیگری که ان وصف را ندارد نتوان بدان توصیفش کرد گفت از کجا بدانیم تو پیغمبر خدایی چون این بگفت هر سنگ و چیز دیگری که در اطرافش بود بلاغت غربی و اصحگویا شدند که ای سبحت او فرستاده خداست سبحت گفت تا امروز مطلبی و اصحتر از این ندیده ام سپس گفت گواینکه معبودی جز خدا نیست و تویی فرستاده خدا 

اصول کافی جلد 1 ص 126 حدیث 8

امام ششم ع فرمود ای پسر آدم اگر دل ترا پرنده  ای بخورد سیرش نکند واگر بر چشمت سوراخ سوزنی نهند آنرا بپوشاند تو خواهی با این دو عضو کوچک سلطه آسمانها و زمین را بشناسی اگر راست میگویی این خورشید است که مخلوقی از مخلوقات خداست اگر توانستی چشمت را بان بدوزی چنان ست که تو میگویی  شرح حاصل روایت اینستکه انسان در برابر ذات باریتعلو بی نهایت  حقیر ونادان و نا چیز است و خدا که واهب خیر واعظی گم ال او است باو آن استعداد را نداده که بتواند حقیقت دات خدا بلکه خیلی کوچکتر ازآن را در یابد بدلیل اینکه اعضا  رئیسه پیکر اورا که دریچه فکر و عقلش قرارداده  و کوچک آفریده پس چگونه میتوان از دریچه روزنه کوچک بجهان هستی خالق بزرگتر آن نظر افکند و آنرا دریافت  

کافی جلد 1 ص267 حدیث 14

امیرالمو منین ع فرمود همنشینی با عالم  امام باشد دانشمند ربانی پیروی از او دینی ست ه خدا بوسیله ان دینداری و پرستش شود  واطاعت عالم موجب  بدست آمدن حسنات و محو گناهان نست و برای مو منین ذخیره‌ای است و در زمان حیات مایه سر بلندی  پوس از مرگ موجب ذکر خیر است