اصول کافی جلد ص261 حدیث 11

امام صادق ع راجع بقول خدای عزوجل 273 سوره 2 بهر که حکمت. دادند خیر بسیاری دادند و فرمود مراد بحکمت اطاعت  خدا ومعرعت امام است 12 در باره قول خدای تبارک وتعالی 123 سوره 3 ایا کسبکه مرده بود و ما اورا زنده کردیم وباو نوری دادیم که میان مردم راه رود فرمود مرده کسی است که بچیزی معرفت نداشته باشد و نوریکه با ان میان مردم راخ رود امامی است کخ از او پیروی میکند واینکه فرماید  پمانند کسی است کخ دد ظلمات باشد ونتواند از ان بدر رود کسی است که امام رانشناسد

اثول کافی جلد 1 ص261حدیث 10

ابو جمزه گویدامام باقر ع بمن فرمودایااباحمزه هر یک از شما که خواهد چند فرسخی پیماید برای خود راهنمایی گیرد تو که براهنهای اسمان ناد اننتری تا براهای زمین پس برای خود راهنمایی طلب کن وانراهنما غیر از اهلبیت پیغمبر نباشد  زیرا از اسمان وحی در خانه انها نازل شده وراه بهشت و جهنم را دانند

 

اصول کافی جل. 1 ص 260 حدیث 9

 امام صادق ع میفرمود ابن کوا نزد امیرالمومنین ع امد  وگفت ای امیر. مومنان ایه 46سوره 7  بر اعراف مردانی باشند که همه کس را از رخسارشان شناسد یعنی چه فرمود ماییم بر اعراف که یاران خود را بر خسارشان میشناسیم و ماییم اعراف که خدای عزوجل جز از طریق معرفت ما شناخته نشو د و ماییم اعراف که خدا مارا در روز قیامت بر روی صراط   معرفت قرار دهد پس داخل بهشت نشود مگر کسیکه مااورا شناسیم وآو مارا شناسد و بدوزخ نرود جز انکه ماراناشناس جز انکه مااورا ناشناس دانیم واو ما را خدای تبارک وتعلی اگر میخواست خودش را بیواسطه به بندگانش میشناسانید ولی مارا درو جاده وراه طریق معرفت خود قراداد کسانی که

 از ولآیت ما روگردانیده ودیگران را بر ما ترجیح دهنداز صراط مستقیم منحرفند در قیامت از صراط بسر در ایندو برابر نیست و برابر نیست کسانبکه مردم به انها پناه گیرند که ما آهل بیت پیغمبر باشیم با کسانی که خود محتاج پناهند گی بدیگران باشند که پیشوایان عامه باشد زیرا ان مردم پیروان پیشوایان عامه بسوی چشمه های آب تیره اندک که از چشمه ای بچشمه دیگر ریزد و رفتند و کسانیکه سوی ما امدند بسوی چشمه های صافی امدند که ابش بامر پرو دگارجاریست و تمام شدن و خشک شدن ندار د  توصیح علومیرا کهگابو حنیفه وامثال او دارند تشبیه  فرمود بچشمه ابی که تیره اتدک و کم است یعنب اولا علم حقیقی نیست  مخلود بجهل است و ثانیا محدود و متناهی است وبیک سلسله اصطالاحاتی است که دست بدست میگردد و علوم ربانیخودرا تشبیه. بچشمهصاف لایزال  فرمودیعنی انچه ما داریماوالا عین و حقیقت علم است و ثانیارشته اش باقیانوسنا محدود علمحخدا متصل است که بریدن. وتمام شدن ندادد   هرچه از ما بپرسید جواب گوییم کانچه گوییم عین حقیقتو گواقعست

 

اصول کافی جلد ا ص266 حدیث 11

امام صادق ع میفرماید ماییم که خدا اطاعت مارا واجب ساخته  مردم راهی جز معرفت ماندارند و بر نشناختن ما معذور نباشندهر که مارا شناسد هر که مارا شناسد مومن است و هرکه انکار  کند کافر است و کسی که نشناسد و انکار هم نکند گمراهست تا زمانیکه بسوی  بسوی هدایتی که خدا بر او واجب ساخته و ان اطاعت حتمی ماست بر گردد  واگر بهمان حال گمراهی بمبرد خدا هرچه خواهد با او کند  شرح  مقصود از کسانبکه ایمه را شناخته  و انکار هم نکردهاند انهایند که عقل وفهم درک مقام امامت را ندارند و در قران در قران از انها بمستضععین تعبیر شده است و همچنین کسانبکه از محیط تعلیمات مذهبی دور افتاده ومقام. امام چنانکه شابسته است بایشان معرفی نگشته در باره این اشخاص هم امید عفو و بخشش هست 

اصول کافی جلد 1 ص 265 حدیث 10

طبری گوید من در خراسان بلای سر امام رضا بودم  بخدمت ایستاده بودم و جمعی از بنی هاشم که اسحاق بن موسی در میانشان بود خدمت نحضرت بودند امام فرمود ای اسحاق بمن خبر رسید که مردم اهل. سنت میگویند ما عقیده داریم که مردم رده ما هستند نه سوگند بخوبشی و قرابتیکه با پیغمبر ص  دارم نه من هرگز این سخن  گفته ام و نه از پدارانم شنیده ام نه بمن خبر رسیده که یکی از انها گفته باشد ولی من میگویم مردم بنده ما هستند در اینکه اطاعت ما بر انها واجبست  در اطاعت فرمانبر ماینددردین پیرو ما هستند هر کس حاضر است بغایبین برساند 

اصول کاعی جلدا ص 266 حدیث. 11

ابن فضیل از امام ع پرسیدم بهترین وسیله تقرب بندگان. بخدای عزوجل اطاعت خدا واطاعت رسول واطاعت والیان امر است امام باقر ع فرمود دوستی ما ایمان و دشمنی ما کفر است 12 اسماعیل بن جابر گوید بامام باقر ع عرضکردم. دین خودم را که خداب عزوجل را بان میپرستم.بشما عرض کنم فرمودبگو عر ض کرد،م گواهی دهم که شایسته پرستشی جز خدای یگانه بی انباز نیست و محمد بنده او و فرستاده اوست وانجه از جانب خدا اورده اعتراف دارم علی امامست وخدا اطاعتش را واجب ساخته وبعد از او حسن امام است ک خدا اطاعنش راواجب نموده وبعداز او حسین امامست وخدا اطاعتش دانسته وبعداز او علی بن حسیم امامست وخدا اطاعتش را واجب کرده همینطور گفتم تا بخود حضرت رسید  سپس عرضکردم تویی امام خدایت رحمت کند فرمود دین خدا  ودین ملایکه او همین است

اصول کافی جلد 4 ص264 حدیث 4

یعقوب بن شعیب گوید شنیدم حضرت صادق ع میعرمود رسولخدا ص فرمود است همانا در بدن ادمیزاد سیصدو شصت رگ است که یکصدو هشتاد رگ از انها مبجنبد وبکصدووهشتادرگ دیگرش ساکن است پس اگر یکی از رگهای جنبنده ساکن شود  ادمبزاد خوابش نبرد واگر یکی از رگهای ساکن بجنبش در اید خوابش نبرد واگر یکی از رگهای ساکن بجنبش در اید خوابش نبرد و رسولخداص چنان بود که چون بامداد مبکرد سیصدو شصت بار میعرمود والحمد لله ربالعلمبن کثیراعلی کل حال و چون شام میکردمانند انرامیگفت

اصول کافی جلد 4 ص263 حدیث 1

مفضل گوید بامام صادق ع عرضکردم قربانت گردم دعا جامعی یعنی تمام و کاملی بمن بیاموز فرمود خدا را ستایش کن زیرا هیچ نماز گزاری در نماز میگوید سمع الله لمن حمده یعنی  خدایا بشنو سخن اکسیکه تو را ستایش کنی 3 ونیز ان حضرت ع فرمود رسولحداص چنان بود که روزی سیصدوشصت بار خدا را حمد وستایش مبکرد بشماره رگهای بدن واینگونه. میفرمود والحمد لله دبالعلمین ،کثیرا علی کل ال  یعنب ستایش مخصوص  پروردگار جهانیانست بسیا ر بر حال 

اصول کافی جلد 4 ص262 حدیث 3

 ابن فضال در حدیثی مرفوعی که سند انرابمعصوم رسانده حدیث کند که خدابوعزوجل بعیسی ع فرمود ای عیسی مرا در خاطرخود یاد کن تا من نیز تورا بیاد ارم ومرا در میان مردمان یاد کنگتا من نیز تو را در میان جمعی بهتر از جمع ادمیان یعنی فرشتگان یاد کنم ای عیسی دلت را برایمن نرم کن ودر تنهاییها بسیار مرا یاد کن وبدان که شادیمن باینستکه برای من تواضع کنی ودر بارهزنده دل باش و مرده دل و افسرده مباش  شرح مجلسی ره در اینکه نفس در این حدیث معنای ان جیست  وجوهی نقل کند ونداندانرا بمعنای ذات گرفته و همین معنا را تقویت نموده ومعانی دیگر را چندان مناسب با حدیث نداند سپس گوید وبرخی گفته اند فرمایش خداوند اذ کرک فی نفسی مقصود پاداشان ذکر است یعنی پاداش و ثواب ذکر وتورا میدهم و پاداش ذکر  ذکر نامیده شدهو مفصود ذکر در مقابل نسیان نیست  زیرا ذکر باین معنی در خدا هست چه انکه بنده اورا باد کند وچه نکند یا مقصود این است که تو رایاد کنم بطوری که اخدی مطلع نشود

اصول کافی ص 354 حدیث 12

زراره از یکی از دو امام باقر یا امام صادق علیهما السلام حدیث کند که فرمود هرگاه بالای سر بیمار رفتی هفت بار بگو  اعیذک بالله لعظیم رب العرش العظیم من شر کل نفار ومن شر حرالنار 13 امام باقر ع فرمود هرگاه انسان مریض شد  این دعا را بخواند بگوید بسم الله و بالله ومحمدرسول لله صلی الله علیه واله اعوذ بعزهالله و اعوذ بقدرته علی ما یشا من شر مااجد