اصول کافی جلد3 ص 130 حدیث 5 6

 علی بن حسین صلوات الله علهما میفرمود من دوست دارم  که بر پروردگارم وارد شوم در حالیکه. عملم برابر باشد هر روزش از روز پیش کمتر نباشد  حدیث 6امام صادق ع فرمود مبادا عملی رابر خود واجب گردانی و تا 12 ماه از ان دست بر داری  شرح مقصود ایسنکه انجامعملی را پیش خود تصمیم گیری وبدان ملتزم شوی نه انکه از راه نذر وعهد ویمبن  بر خود واجبوگردانی  زیرا شکستن و برهم زدن این امور جایز نیست وهر یک کفاره مخصوصی دارد

صول کاففی جلد 3 ص 130 دیث 1

امام صادق ع فرمود در تورآت نوشته  است ای ادمی زاد

تنها بعبادت من پرداز تا دلت را از بینیا زی پر کنم ونسبت بخواستت ترا بخودت وانگذارمو بر من استکه نیاز رآ ازتو بردارم  ودلت را از ترس خود پرکنم و اگر برای عبادتم خودرا فارغ  نسآزی دلت را آز گرفتاری دنیا پر کنم.سپس. در نیاز را  را لرویت .نبندم.  وترابا خواستت واگذارم. 4 علی بن الحسین ع میفرمود من دوست دارم که عمل را ادامه. دهم اگر چه کم باشد  

اصول کافی جلد 1 ص118 حدیث 1 و2

نافع بن ارزق بامام باقر ع عرضکردم بمن بفرماییدخدا  از چه زمانی بوده  فرمود مگر چه زمانی نبوده تا بتو گویم از چه زمانی بوده  منزه باد انکه همیشه  بوده و همیشه باشد  یکتا بی نیاز است همسر و فرزند  نگیرد 2 مردی از پشت نهر بلخ امد و خدمت حضرت رصا ع رسید و عرضکردمن از شما مساله ای میپرسم اکر  چنانچه میدانم جواب گویی بامامنتت معتقد شوم  امام فرمود هرچه خواهی  بپرس عرضکرد بمن بگو پروردگارت  از کی بوده و کجا بوده وچگونه بوده وتکیه اش بر چیست امام فرمود  خدای تبارک ک تعالی مکان  راامکان کردبی انکه خود مکانی  داشته باشدو چگونی را چگونگی  ساخت بی انکه چگونگی داشته باشد و پر قدرت خود تکیه دارد انمرد برخاست و سر انحضرت  را بوسید و گفت گواهی دهم که شایان  پرستش جز خدا نست ومحمد فرستاده اوست و علی وصی پیغمبر و سر پرست دعوت او پس از وی می باشد و شمایید پیشوایان راستگو و تویی جانشین بعدا نها راجع بتوضیح حدیث به صفحه 101 مراجعه شود حدیث 3 بال اول 

اصول کافی جلد 1 ص 91 حدیث 1

هشام بن حکم گوبد در مصرزندیقی بود که سخنانی از حضرت صادق ع باو رسید ه بود بمدینه تا با انحضرت مباحثه کند در انجا بحضرت بر نخورد باو گفتند بمکه    رفته است انجا امد ما با حضرت صادق ع  مشغول  طواف بودیم که بما رسبد نامش عبد الملک و کنیه اش او عبدالله  ابو عبدالله بود در حال طواف شانه اشرا بشانه امام صادق ع زد حضرت فرمود نامت چیست گفت نامم عبدالملک  بنده سلطان فرمود کنیه ات چیست گفت  کنیه ام ابو عبدالله پدر بنده خدا  حضرت فرمود این ملکی که بنده او هستی از ملوک زمین است یا ملوک اسمان و نیز بمن بگو پسر تو بنده خدا اسمانست یا بنده خدای زمین  هر  جوابی  بدهی محکوم میشوی او خاموش ماند  هشام گوید بزندیق  گفتم چرا جوابشرا نمیگویی  از سخن من بدش امد  امام صادق ع فرمود چون از طواف فارغ  شدم نزد ما بیا پس از پایان  طواف امام ع  امد و در مقابل انحضرت نشست و ما هم گردش بودیم امام  بزندیق فرنود قبول داری که زمین زیر و زبری دارد گفت  اری فرمود زیر زمین رفته ای گفت نه فرمود پس چه میدانی که زیر چیست گفت نمیدانم ولی گمان میکنم زیر زمین  چیزی نیست  امام فرمود گمان درماندگی  است نسبت بچیزیکه به ان یقین نتوانی کرد سپس باسمان  بالا رفته ای گفت نه فرمود میدانی در ان چیست گفت نه فرمود شگفتا از تو که نه بمشرق رسیدی و نه بمغرب و بزمبن فرو شدی  نه باسمان بالا رفتی و نه از ان گذشتی تا بدانی پشت سر اسمانهاچیست و با اینحال انچه را  در در انها است نظم و تدبیری که دلالت بر صانع حکیمی دارد منکر گشتی مگر عاقل چیزیراکه نفهمیده انکار کند   زندیق گفت تا حال کسی عیر شما با من اینگونه  سخن نگفته است امام فرمود بنا بر این تو در این موضوع شک داری که شایدباشد و شاید نباشد گفت شاید چنین باشد امام فرمود بنا بر این تو در این موضوع شک داری که شابد باشد  وشابد نباشد گفت شایدچنین باشد امام فرمود اب مرد کسیکه نمبداند بر انکه میداندبرهانی ندارد نادانراحجتی نیست اب برادر اهل مصر از من بشنو دریاب ما هرگز در باره حدا شک نداریم  مگر خورشبد ماه وشب و روز را نمی بینی که بافق در ایندمشتبه نشوند باز گشت کنند ناچار و مجبورند 

اصول کافی جلد 1 حدیث 7ص78

امیرالمومنین ع فرمود ای مردم خدای تبارک وتعالی  پیغمبر بسوی شما فرستاد و قران حقرا بر او نازل فرمود در حالیکه شما از قران و فرستنده قران بی خبر بودبد وهم از پیغمبر   فرستنده او در زمان تعطیلی. پیغمبران   خواب دراز ملتها و گسترش نادانی و سرکشی  فتنه و گسیحتن اساس  محکم و کوری از حقیقت و سر پیچی ستم و کاهش دین و شعله وری اتش جنگ همزبان با زردی گلستان باغ جهان خشکیدن شاخه ها.و پراکندگی برگها. نومیدی از میوه وفرو رفتن ابهای  ان پرچمهای هدایت فرسوده و پر چمهای هلاکت افراشته بود دنی بر خسار مردم عبوس وروی در هم کشیده بود بانهاپشت  گردانیده روی خوش نشان نمیداد  میوه دنیا اشوب و خوراگیش مردار بود نهانش ترس و اشکارش  شمشیر بود  بند از بند شما جدا گشته و پراکنده بودید دیدگان مردم جهان نابینا  وروزگارشان تاریک بود  پیوند خویشی خود را بریده و خون یک دیگر رامیریختید دختران خود را در جوار خود زنده بگور کردند زندگی خوش و رفاه و اسایش از ایشان دور گشته بود نا از خدا امید پاداشی و نه از او بیم کیفری  داستند زنده ایشان کوری بود پلید مرده انهادر اتش و نومید در انهنگام پیغمبر ا کرم ص نسخه ای از کتب اسمانی نخستین بر ایشان اوردکه کتب جلوتر شرا تصدیق داشت. حلالرا از حرام مشکوک  جدا ساخت  این نسخه همان قر انست از او بخوابید تا با شما سحن گوید اوهرگز سخن نگویدولی من از او بشما خبر میدهم در قرانست علم گذشته وعلم اینده تا روز قیامت میان شماحکم مبدهد واختلافات شمارا بیانمبکند اگر از من قرانرا  بپرسید بشما مباموزیم 

اصول کافی جلد1 ص76 حدیث 1

امام صادق ع فرمود خدای تبارک و تعالی  در فران بیان هر چیز را فرو فرستاده تا انجاکه بخدا سوگند چیزیاز احتیجات بندگان فرو گذار نفرموده و تا انجا که هیچ بنده ای نتواند بگوید ایکاش این در قران امده بود جز انکه در قران فرو فرستاده است 2 امام باقر ع میفرمودخدای تبارک وتعالی چیزی از احتیاجات امت را وانگذاشت جز انکه

 انرادر قرانش فروفرستاد وبرای رسولش بیان فرمود و برای هر چیز اندازه. و مرزی فرار داد و برای  رهنمایی ان رهبری گماشت برای کسیکه از ان مرز تجاوز کند کیفری قرار داد 

اصول کافی جلد 1 ص 364حدیث 6گ

 اما محمد تقی ع فرمود ای گروه شیعه  با سوره اناانزلنابا اهل سنت مخاصمه و مباحثه کنید تا پبروز شوید بخدا که ان سوره پس از پیغمبر حجت خدای تبارک و تعالی است بر مردم و ان سوره سرور دین شماست بزر گترین دلبل مذهب  شماست و نهایت دانش ماست زیرا کاشف از شب قدر است و در ان شب مکنونات علمی برای ما هویدا مبگردد ای  گروه شیعه  با با ایات وحم و الکتاب المبین  اناانزلناه فی لیله  مبارکه انا کنامنذرین مخاسمه گنید زیرا ای ایات مخصوص  والیان امر امامت است بعد از پیغمبر  صلی الله علیه واله

اصول کافی جلد 1 ص 363 ص حدیث 5

علی علیه السلام غالبآ میفرمود که هرگاه تیمی وعدوی ابوبکر وعمر  خدمت پیغمبر ص  بودند و انحضرت سوره انا انزلناهرا با خشوع و گریه تلاوت میفرمود میگفتند چقدر در این سوره دلت میسوزد پیغمبر ص میفرمودبرای انچه چشم فرشنگانرا در شب قدر من در مییاید انها مبگفتند و اومگر شما چه دیده و او چه میبیند حضرت برای انها روی خاک مینوشت تنزالملیکه و الروح  فیها باذن ربهم من کل امر  سپس میفرمود پس از  اینکه خدای عزوجل فرماید هر امری دیگر چیزی باقی میماند مبگفتند نه میفرمود میدانید انکههر امری بر او نازل میشود کیست میگعتندتو هستی  ای رسولخدا  میفرمود اری اما شب قدر بعد از من هم میباشد میگفتند  اری میفرمود در شبهای قدر پس از من  هم ان امر نازل میشود یگفتند اری  میفرمود بچه کسی نازل میشود می گفتند نمیدانیم پیغمبر دست بر سر من مبگداشت  و میفرمود  اگر نمدانید  بدانبد  انشخص پس ازمن این مرد است سپس اندو. نفر  شب را بعدازرسولحدا ص میشناختن بواسطه هراس سخنی که در دل انهامیافتاد 

اصول کافی جلد 1 ص 232 حد یث 3

 عبدالاعلی گوید  از امام صادق ع پرسیدم کسیکه چیز یرا نشناید مسولیتی دارد فرمود نه زیرا مواخذه غافل عقلا قبیح است 3 و فرمود هر چه را خدا از بندگان پوشیده داشته از گردن ایشان  ساقط .پس هرکه. چبزی را نداند با کی نیست  بشرط اینکه در تحصیلش مقصر نباشد 4 حمزه بن طیار گوید امام صادقع بمن فرمود بنویس برایم املا کرد از عفبده ماست که خدانسبت بانچه ببندگان داده و بایشان معرفی کرده احتجاج کند بسوی ایشان پیغمبر فرستاده و بر ایشان کتاب نازل کرده که در ان امر فرموده و نهی نموده بنماز وروزه امر فرموده روزی بینالطلوعین در وادی معرس پیغمبر ص دا از انجام نماز  خواب ربود و نماز صحبش  قضاشد خدایش فرمود من ترابخواب برم ومن. ترا بیدار کنم هر وقت از خواب برخاستی نماز بخوان تا مردم  بداننداگر از نماز خوابشان ربود باید چه کند چنان نیست که ایشان گویند چون پیغمبر از نماز حوابش ربود هلاک گشت وهم چنین است موضوع روزه خدایتعلی  فرماید من مربضت مبکنم و من بهبودت میدهم چون شفایت بخسیدم روزه را قضا کن سپس امام صادق ع فرمود همچنین در هر چیز ز اوامر خدا که بنگری هیچکس را در تنگی و فشار نمی بینی کسی را نمی بینی جز اینکه خدا بر او حجت دارد و خدا را نسبت بکار او مشیت است  من نمیگویم مردم هر چه خواهندبکنند چنانکه تفویضی مذهب گوید  سپس فرمود خداست که را هرا نشان دهد ونشان ندهد  پس کار مردم بدست اوست وبخود واگذارنبستند و باز فرمود مردم بکمتر از طاقتشان خارجست از عهده ایشان ساقط است ولی در مردم خیری نیست  زیرا ایشان پس از چنین منت و اتمام حجت و توسعه و سهولت ناسپاسی خدا کنند ودر پرستش و طاعتش ،کوتاهی ورزند سپس ایه 92 سوره توبه را که در باره جهاد است تلاوت فرمود و بر ناتوانان و بیماران و کسانیکه مالی ندادند تا انفاق کنند تکلیفی نیست پس جهاد رااز ایشان برداشت و بعد از یک جمله فرماید  بر نیکو کارانراه اعتراضی نیست  کحدا امرزنده ومبانست و تکلیفینیست  بر کسانکه چون پیش. تو امدند که مرکوبشان دهی گفتی چیزیندارم که شما را بر ان یوار کنم  پس از اینها هم که مرکوب نداشتند جهاد را برداشت 

اصول کافی جلد 1 ص295 حدیث. 5

ابوالصباح گوید از امام صادق ع  قول خدای عزوجل و یا بمردم نسبت خدا از کرمش بانها داده حسد میبرند پرسیدمفرمود ای اباصباح بخدا ما هستیم ان مردم حسد برده شده  5 برید عجلی  گوید امام باقر ع در باره قول خدای تبارک و تعالی و بال ابراهیم کتاب وحکمت و ملک بزرک دادیم فرمود خدا پیغمبرانو رسولانو امامان را از ال ابراهیم قرار داد کتاب و حکمت و ملک بزرگ دادیم فرمود خدا پیغمبران  و رسولات وامامان را از ال ابراهیم قرار داد پس چگونه این مردم  نسبت بال ابراهیم ع این مقام را معترفند ولی در باره قول خدای تبادک وتعالی  ومابال ابراهیم قرار داد پس چگونه این مردم نسبت بال ابراهیم علیه السلام این مقام  معترفند ولی در باره ال محمد ص انکار مبکنند عرض کردم و بایشان ملک بزرگی دادیم چیست فرمود ملک بزرگی  اینستکه امامانرا در ان خانواده قرار داد هر که اطاعت انها کند اطاعت خدا کرده و هرکه نافرمانی انها کند نافرمانی  خدا کرده این است مللک بزرگ