اصول کافی چجلد 4 ص253 حدیث 19

حضرت صادق ع فرمود هرگاه یکی از شما ها نماز بخواند ودر نماز خود نام میغمبر ص وال او را نبرد با این نماز بجز راه بهشت مبرود یعنی این نماز اورا ببهشت نخواهد برد و رسولخدا ص فرمود هر کس که من نزد اونامم برده شود و بر من صلوات نفرستد بدوزخ رود پس خدایش از رحمت خود دور کتد فرمودص و هر کس که من نزدش نام برده شود و صلوات فرستادن را بر من فراموش کند از راه بهشت بخدارفته است

اصول کافی جلد 4 ص276 حدیث3

 ولید بن صبیح گوید از انحضرت ع شنبدم که می فرمود سه کس هستند که دعای انها بخودشان برگردد و اچجابت نرسد 1  مردی که خداوند باو مالی ارزانی  داشته و او بیجاو بیمورد خرج کرده و سپس بگوید خدایا بمن ر وزی ده که باو گفته شود ایا بتو  روزی ندادم 2 مردی که بر همسر خود با اینکه باو ستم کند نفرین کند که باو گفته شود ایا کار جدایی و طلاق اورا بدست تو ندادم  3 مردی که در خانه اش  بنشیند و بگوبد پروردگارا بمن روزی بده که با. گفته شود ایا برای تو راه پبدا کردن روزی را قرار ندادم  شرح مجلسی ره در جمله و وهو لهاظالم گوید یعنی ان مر د  بسبب ان نفرین نسبت بان زن ستمکار است زیرا نفرین او بر ان زن با اینکه قدرت بر خلاصی ازآو از راه دبگر طلم وستم است 

اصول کافی جلد 4 ص252 حدیث 17

عبدالسلام بن نعیم گوید بامام صادق ع عرضکردم من وارد خانه کعبه شدم وهیچ دعایی بخاطر نداشتم جز صلوات بر محمد و ال محمد ال محمد فرمود اگاه باش که هیچ کس مانند تو در فضبلت و ثواب از خانه بیرون نیامده است  حدیث 19 جضرت صادق ع فرمود هر گاه یکی از شما هانماز بخواند و در نماز خود نام پیغمبر ص وال او رانبرد باین نماز بجز راه بهشت میرود یعنی این نماز اورا ببهشت نخاهد برد  و رسول،خدا ص فرمود هر کس که من نزد او نامم برده شود و بر من صلوات نفرستد بدوزخ  رود پس خدا یش از رحنت خود دور کند فرمود ص و هر کس که من نزدش نام برده شوم صلوات فرستادن را بر من فراموش کند از راه بهشت بخطا رعته است

اصول کافی جلد 4 ص 252 حدیث 16

حضرت صادق ع فرمود هر گاه بدرگاه خدای عزوجل حاجتی داردباید بصلوات بر محمد والش شروع کند وسپس حاجت خودرا بخواهد ودر اخر هم بصلوات بر محمد وال محمد پایان دهد زیرا که خدای عزوجل کریم تر از ان است که دو طرف دعا را بپذیرد ووسط دعا را واگذارد و باجابت نرساند زیرا صلوات بر محمد و ال محمد محجوب نبست وبدون لر خورد بحجاب بالا رود 

آصولکافی جلد 4 ص251 حدبث 14

اسحاق بن فروخ گوید حضرت صادق ع فرمود ای اسحاق بن فروخ هر که ده بار بر محمد وال محمد صلوات بعرستد خواوند و فرشتگان او صد بار بر او صلوات فرستد ایا گفتار خدای عزوجل رت نستبده ای که فرماید و اوست انخدا وندی که رحمت یا درود فرستد بر شما او و فرشتگانش تا برون ارد شمارا از تاریکیهابسوی روشنایی وبوده است بمومنان  مهربان سوره احزاب ایه 43 توصیح استشهاد  بایه شریفه براب اثبات اب معنااست این معنا است که چگونه خداوند فرشتگان صلوات ودرود بر کسی فرستد ودر اینکه صلوات خدا وفرشتگان بر مردم چییت و چگونه است مورد اختلافاست طبر سی ره گوید صلوات از خدا امرزش ورحمت است وگفته شده ثنا و ستایش ایت و برخی گفته اند کرامت و بخشندگی است واماصلوات فرشتگان همان دعای انها است جنانکه از ابن عباس قل شده   وگفته شده در خواست انهااست از خدای تعالی برای فرو فرستادنرحمت 

صول کافی جلد 4 ص 248 حدیث 2 و3 ا

 حضرت صادق ع فرمود هکه دعایی کند و نام پیغمبر ص را نبرد ان دعا بالای سرش چون پرنده ای بچرخد و چون پیغمبر ص را برد دعا بالا رود نیز انحضرت فرمود مردی نزد پیغمبر ص امد عرضکرد ای رسول خدا من یک سوم صلواتم را شما قراد دهم ،نه بلکه نیمی از صلواتم زا مخصوص شما گردانم نه بلکه تمامی انرا از ان شما گردانم رسولخدا ص فرمود در این صورت خرج و موونه دنیاو اخرت تو کفایت شود شرح این حدیق 4 بیاید  شرح حدیث فیض ره در شرح حدیث3 گوید مقصود ار صلاه معنای لغوی ان است که دعا باشد  ومعنای گفتار ان مرو به پبیغمبر  اینست که هر گاه بدرگاه خداوند در   باره حاجتی دعا مبکنم اول بشم. دعا  ،  میکنم انرا ریشه پایه. قرار دهم وهمین است معنای انچه از تفسیر این حدیث بیاید که اشاره بحدیث 4 است 

اصول کافی جلد 4 ص246 حدیث 1

 حضرت صادق ع فرمود پیوسته دعا محجوبست و میانه ان واستجابنتش. حجاب وپرده ای حایل است تا بر محمدوالش صلوات فرستاده شود که انگاه پرده و حایل بر طرف شود شرح  جزری در نهایه  گفته است صلوه در لغت بمعنای دعااست و عبادت مخصوصه را که شامل دعا است صلوه گفته اند چون در ان تعظیم خداوند است تا انکه گوید    و اما اینکه گوییم اللهم صل علی محمد معنایش این است که خدایااورا بزرگوار کن در دنیا بوسیله بلند کردن نام او و اشکارا کردن دعوت و نگهداری شریعتش و در اخرت بقبولکردن شفاعت او در باره امتش ودو چندان کردن اجر و پاداشش  فیض ره در وافی گوید معنای صلوات خدا بر پیغمبرش ص افاضه انواع کرامات و لطایف نعمتها است بر او واما صلوات ما و فرشتگان بر او پس ان در خواست ان کرامت و افاضه ان بر اواست و مجلسی ره گوید مشهور انست که صلوات از خدای سبحان رحمت واز فرشتگان اسغفار و طلب امرزش و از بندگان دعااست ودر معنای و ال گفته است ال پغمبر ص نزد شیعه امامیه عترت طاهره و خاندان معصوم او هستند و اینکه شهبد ثانی ره انرا مخصوص با میرالمومنین و فاطمه و حسن وحسین علیم السلام کرده است وجهی ودلیلی ندارد و اما نزد عامه در این باره اختلاف بسیاری است پس بر خی گفته اند ال پیغمبر ص تمامی امت او هستند وبرخی گفته اند عشیره اویند و برخی گفته اند هر که از بنی هاشم و بنی عبدالمطلب که گدفتن زکاه بر انها حرام است ال پیغمبرند سپس وجوهی برای اینکه دعا بدون صلوات محجوبست ذکر فدمودهاست 

اصول کافی جلد 4 ص 82 حدیث 2

 جعفری گوید شنیدم حضرت   ابوالحسن ع بمن فرمود چرا مینگرمکه تو نزد عبدالرحمان بن یعقوب هستی   جماری  عرضکرداو دایی من است  حضرت فرمود او در باره خدا سحخن ناهمواری گوید خدارا بصورت اجسام و اوصاف ان ان وصف کند و پس باو همنشین شو ومارا واگذاریابا بشین واوراترک کن  عرضکردم  او هرچه میخواهد بگوید بمن چه زیانی دارد وقتیکه من نگویم انچه را که او گوید ابوالحسن ع فرمود ایا نمی ترسی از اینکه باو عذابی نازل کردد و هردو ی شما را فرا گیرد ایا ندانی داستان انکس را گکه خود ازیادان موسی ع بود و پدرش از یاران فرعون پپس هنگامیکه لشگر فرعون در کنار دریا بموسی ویارانش رسیداز موسی جداشد که پدرش را پند دهد و بموسی و یارانش ملحق سازد و پدرش  براه خود در لشگر فرعون میرفت واین جوان با او در باره مذهبش ستیزه میکرد تا اینکه هردوی بکناری از دریا رسید ند و همینکه لشگر فرعون غرق شدند اندوو نیز باهم غرق شدند اندو نیز باهم غرق شدند خبر بموسی ع رسید فرمود او در رحمت خدا است ولی چون عذاب  نازل گردد از انکه نزدیک گنهکار است ودفاعی نشود

اصول کافی جلد 4 ص68 حدیث 5 و6

حضرت صادق ع فرمود هر که از برادردینی حود مشورت کند و از او رای خالص و بی قرضانه باو نده خدای عزوجل رای یعنی عقل و تدبیر اورا بگیرد اما حدیث 6 سماعه گوید شنیدم حضرت صادق ع میفرمود هر مومنی که با برادر مومنش دنبال حاجتی از او برود وبرای او!مصلحت اندیشب نکند بخدا ورسلش خیانت کرده

اصول کافی جلد 4 ص 66 حدیث 3

  ابو بصیرگوید شنیدم حضرت صادق ع میفرمود هرکه از یاران ما که یکی از برادران دینیش در کاری ارز او کمک ویاری بخواهد وتا انجا که میتواند در ان کوشش نکند بخدا و رسولش ومومنین خیانت کرده ابو بصیرگوید بحضرت عرض کردم مفصودشما از مومنین چیست فرمود از امیرالمومنین ع تا اخر انان شرح مجلسی ره گوید محتمل است مقصود از مومنین ایمه علیم السلام باشد زیرا مومنبن حقیقی انهایند چنانچه در روایات مومنین بانان تعفسیر شده است و. محتمل است شامل سایربن نیز گردد