حدیث از اصول کافی جلد دو صفحه303
عمروبن حریث گوید قول خدای تعلی را وماننددرخت پاکی که ریشهاش بر جا وشاحه اش سر باسمان کشیده 24 سوره14 از امام صادق ع پرسیدم حصرت فرمود رسول خدا ص اصل وریشه ان درخت است وامیرالمومنین ع فرع وتنه ان و امهامان از نسل انها شاخه های ان وعلم امامان ومیوه ان وشیعیان مومن ایشان برگهای انست ایا در اندرخت چیز زیاد دیگری هست عرصکردم نه بخدا که مومنی متولد شود برگی در اندرخت پیدا میشود وچون مومنی میمیرد برگی از ان درخت میافتد شرح در این سوره مبارکه خدای متعال کلمه طیبه را بچنین درخت طیب وپاکی مثل زده وکلمه خبیثه و نا پاک را بدرخت ناپاکی که ریشه کن شده وثباتی ندارد تشبیه فرموده است مفسرین گفته اند مقصود از کلمه طیبه نوحید است یا هر کلامیگه عبادت خدا باشد در این روایت امام صادق ع انرا با پیعمبر و ایمه وعلم انها وشیعیانشان منطبق فرموده است و مقصود از سوال ان حصرت از عمرو که و چیز زیاد دیگری در ان درخت هست اینستکه چون درخت عیراز ریشه وتنه وشاخه ومیوه و برگ چیز دیگری ندارد و انطباق انها راهم با افراد مدکور دانستی پس مردم دیگر با درخت خبیث وناپاک منطبق میشوند ودر درخت طیب محلی ندارند
